بررسی بازی Halo Reach نسخه PC

بررسی بازی Halo Reach

بازی هیلو ریچ در سال 2010 برای کنسول Xbox 360 عرضه شد و امسال نخسه ریمستر آن برای Microsoft Windows در تاریخ  3 دسامبر منتشر شد. در این بخش قصد داریم تا به بررسی بازی Halo Reach (نسخه PC) آن بپردازیم. با ما در سایت ساعت 7 همراه باشید.

خداحافظی تلخ

تقریباً همه دوستداران Master Chief (نام او با الهام از معروف ترین دزد بازیهای رایانه ای گرفته شده است، Master Thief Garret) با او و داستان ادیسه وارش آشنایی دارند. هیلو با Xbox Classic بر سر زبان ها افتاد زیرا انقلابی در بازی Shooter به راه انداخت. Halo Combat Evolved بر روی کنسول ایکس باکس به همگان نشان داد که برای لذت بردن از یک بازی شوتر دیگر نیازی به موس و کیبورد نیست و با کنترلر هم می شود این سبک بازی را انجام داد. در شماره دوم Player قادر بود تا دو اسلحه را همزمان در دست بگیرد که این هم ابتکاری بود که در دیگر بازی ها هم تکرار شد. شماره سوم اما با داستان بسیار پر پیچ و خمش، Box-Office را از رونق انداخت و بورس Wall Street را تحت تاثیر خود قرار داد. آنقدر بزرگ بود که بیل گیتس خود به عنوان فروشنده آن را به Player ها فروخت. اگر به تاریخ این بازی سر بزنید شاهد هستید که هر شماره جریانی را با خود به همراه داشته و تاثیراتی بعضاً عمیق هم از خود بجا گذاشته است. هیلو ریچ که موضوع بحث ما می باشد اما در این بین یک استثنا بود. تقریباً همه دوستداران هیلو می دانند که از روی این بازی کمیک بوک ها و رمان های زیادی وجود دارد. داستان بازی هیلو ریچ هم براساس رمان Halo : The Fall of the Reach نوشته شده است.

این بازی درباره سقوط سیاره ریچ است و داستانی غم انگیز را روایت می کند. در عین حال یک خداحافظی هم بود و آن جدا شدن Bungie از فرنچایز هیلو و سپردن ساخت دنباله این بازی به 343 Industries بود. اگر از دنباله روهای این سری باشید حتماً داستان بازی شما را غافلگیر می کند، در غیر اینصورت شاید در انتهای بازی شانه هایتان را بالا انداخته و چهره ای بی تفاوت به خود بگیرید.

گیم پلی بی نظیر

صحبت از داستان بازی دیگر بس است بهتر است به خود بازی بپردازیم. کاوننت ها که نقش دشمن را در این بازی بر عهده دارند از هوش مصنوعی قابل قبولی برخودارند و اکشن ها و کُنش های خوب و به موقعی از خود بروز می دهند. درگیری و مبارزه با هر دشمن با دیگری متفاوت است. مخصوصاً در نبردهای بزرگ طیف گوناگونی از دشمنان، در برابرتان صف آرایی می کنند. در این لحظه شما باید به موقع بهترین واکنش را در برابر آنها داشته باشید. در بعضی مراحل شما قادر هستید دشمن را سورپرایز کنید در اینصورت می توانید در اندک زمانی تعدادی از آنها را بدون مزاحمت از پا درآورید. گوناگونی و اندازه و عملکرد هر کدام از این دشمنان با دیگری متفاوت است و همین از جذابیت های سری هیلو تا به امروز بوده است. چیزی که قدرت سازندگان هیلو و نویسندگان آن را می رساند این است که ظاهر آنها، معماری ساختمان های آنها، سفینه ها و تکنولوژی آنها کاملاً متفاوت است. نویسندگان و سازندگان بازی از هیچ جزئیاتی چشم پوشی نکرده اند و نژادی برخلاف انسان و 100 درصد متمایز را خلق کرده اند که فرهنگ و اخلاقیاتی متفاوت دارند. حتی در بین آنها نیز تنوع فرهنگ و دسته و نژآد نیز وجود دارد.تنوع در مهمات

یکی از جذابیت بازی هیلو استفاده از تکنولوژی بیگانه در برابر خود آنهاست. سلاح های آنها به شدت عالی ساخته شده اند و خلاقیت و تنوع در بین آنها بیداد می کند. به طوری که ممکن بعد از هر نبرد برای دقایقی زمین نبرد را برای پیدا کردن بهترین سلاح بگردید. البته این بدان معنا نیست که سلاح های ارتش انسان ها بی خود باشد، خیر. به عنوان مثال نارنجک ارتش UNSC یا همان انسانها شعاع نسبتا خوبی را Damage می دهد. این در حالی است که نارنجک کاوننت ها درست برعکس قابلیت چسبناکی دارد و اگر به شما یا همرزمانتان برخورد کند چسبیده و او و اطرافیان او را به هلاکت می رساند. از نکات بسیار جالب بازی همین قابلیت چسبناکی این نارنجک است که اگر به شما بچسبد شما را در جا خواهد کشت و اطرافیانتان را نیز مورد لطف قرار خواهد داد. نکته دیگر قابلیت هایی است که شما می توانید در کنار سلاح های متنوع از آنها استفاده کنید و حکم Ability را دارند. این توانایی ها شامل؛ Sprint، Jet Pack، Active Camouflage، Hologram، Drop Shield و Armor Lock است که هر کدام برای استراتژی های به خصوصی در نبردها مفید هستند. برعکس هیلو 3 این توانایی ها پایدار هستند و تنها در لحظه قادر به حمل یکی از آنها هستید.

تنوع در محیط

محیط بازی نیز از تنوع بی نظیری برخوردار است، از جنگل و دشت و کوه و شب و روز گرفته تا محیط شهری آنهم در شهری در سال 2252 میلادی. به شخصه از قسمتی که در خارج از سیاره ریچ و در فضا با سفینه به دفاع از ایستگاه فضایی در برابر موج سفینه های کاوننت ها می پرداختیم، بسیار لذت بردم و این قسمت واقعاً حس یکنواختی که بعد از گذراندن چند مرحله تکراری در بازی گنجانده شده بود را از بین برد. بازی دارای تعداد مراحل زیادی نیست تا بازی به ورطه یکنواختی سقوط نکند و بازی باز را خسته نکند ولی همین اندک مراحل هم بسیار طراحی عالی دارند و در کل غیر از این هم از Bungie انتظار نمی رفت.

تنوع در تجهیزات

خود این بازی یک هفت تنوع برتر می طلبد آنقدر گسترده و پر از جزئیات ریز و درشت است. تجهیزات انسانها جدای از سلاح و سفینه در ماشین ها و تانک ها نیز است. البته تجهیزات کاوننت ها نیز شامل این موضوع می شود و آنها هم وسایط نقلیه گوناگونی دارند که شما هم میتوانید از آنها بر علیه خودشان استفاده کنید.

موسیقی بی نظیر

موسیقی بازی Halo Reach توسط مارتین اُ دانل و مایکل سالواتوری ساخته شده است که نیازی به تعریف ندارند. Theme های بی نظیری که آنها می سازند بسیار عالی و درخشان هستند. کافی است تا موزیک متن ابتدایی هیلو را گوش دهید تا بفهمید چه می گویم.

گرافیک بازی خُب به سال 2010 بر می گردد و کنسول ایکس باکس 360 و نباید انتظار زیادی از یک بازی Remaster شده داشت. اما گرافیک بازی آنقدرها بد نیست که نتوانید تحملش کنید. در کل برای انجام بازی انتظار گرافیک خیره کننده ای نداشته باشید.

چکیده:

نکات منفی

عدم استفاده از دو اسلحه به صورت همزمان در حالی که در نسخه های قبل این امکان وجود داشت. که البته این موضوع به داستان بازی بر می گردد.

نکات مثبت

گیم پلی، موسیقی، داستان و هر آنچه که از یک بازی Shooter می خواهید.

امیدوارم از مطلب “بررسی بازی Halo Reach” لذت برده باشید تا بعد…