بررسی دموی بازی Final Fantasy VII Rebirth
بعد از State of Play شرکت سونی که اختصاصی برای بازی Final Fantasy VII Rebirth تدارک دیده شده بود، شاهد عرضهی Demoئی از آن بودیم که اکنون به طور اجمالی آن را مورد بررسی قرار دادیم. (حجم Demo برای دانلود ۴۸.۶۸۰ گیگ است).
تگ مرتبط: نقد و بررسی بازی
مطلب مرتبط: مورد انتظارترین بازی های سال 2024
گرافیک و بهینهسازی
اولین نکته دربارهی FFVII Rebirth که در دمو مشاهده کردم کیفیت بالای Textureها و بافتها و اجزای ریز و درشت محیط بود. سپس وقتی به محیط بازی و عناصر پسزمینه نگاه کردم، جزئیات بالای پردازش PS5 در مورد FFVII Rebirth به نظرم در حد و اندازهی Marvel’s Spider-Man 2 بود، وقتی که از بالای برجی در منهتن به اطراف و دوردستها نگاه میانداختم و جزئیات بالایی را شاهد بودم. در کل اگر قیاسی انجام دهم کیفیت هر دو بازی در پردازش اجزای محیط و Textureها بسیار بالاست، ولی Marvel’s Spider-Man 2 به نظرم اندکی (یعنی چند اپسیلون) کیفیت بافت و محیط پیرامونی بهتری داشت. اما در نگاهی دیگر من در محیطهای شلوغ هیچگونه رفتار و باگ و یا Glitchیی از NPCها شاهد نبودم در حالی که اگر به نقد Marvel’s Spider-Man 2 مراجعه کنید عکسی از Bugیی که در بازی مشاهده کرده بودم را قرار دادهام (که برای ورژن ابتدایی بازی بود یعنی نسخهی لانچ بازی) و باید بگویم اگر این Demoیِ FFVII Rebirth بیلد قدیمی و ابتدایی بازی است پس بسیار بسیار بهینهتر از چیزی است که انتظار دارم. در مبارزات هیچگونه افت فریم، Lag یا موارد اینچنینی را تجربه نکردم (در گزینه کیفیتی Performance) و اگر نسبت به Final Fantasy XVI که پارسال منتشر شد بخواهم قیاس کنم به نظرم تیم سازندهی FFVII Rebirth بسیار بهتر از FFXVI مبارزات را پردازش کردهاند و کاش همین Style مبارزات را در FFXVI پیاده میکردند. یادتان باشد این حرف را منی دارم میزنم که FFXVI دومین تجربهی من از سری Final Fantasy بعد از شمارهی هفتم بر روی PS1 بود.
در بحث بهینهسازی همچنان دو انتخاب برای تجربه کردن بازی FFVII Rebirth دارید، Performance و Quality. در گزینهی Performance بازی نرخ فریم ۶۰ را هدف قرار میدهد و در بیشتر مواقع به آن دست یافته و یا ثابت میماند که برای مبارزات سریع بازی و داشتن تجربهی عالی از آن این گزینه انتخاب من بود و همین گزینه را به شما توصیه میکنم. گزینهی Quality نرخ فریم ۳۰ را هدف قرار میدهد و گاهی اوقات به زیر ۲۰ هم میرسد که عجیب است و شاهد افتفریم و Lag بودم که احتمالاً تا زمان انتشار این بخش بهینه میشود و در نهایت کیفیت تصویر 4k را در این گزینه شاهد هستیم و کیفیت بافتها و اجزای محیط و پردازش محیط پیرامونی بسیار عالی کار شده است ولی این گزینه تجربهی خوبی برای مبارزات به شما نمیدهد.
گیمپلی و مبارزات
در مبحث مبارزات و سبک و سیاق بازی در این بخش اگر به تاریخچهی سری Final Fantasy مراجعه کنید مشاهده خواهید کرد که Style مبارزات سری FF همواره دستخوش تغییر و آزمون و خطا بوده و نمونهاش Final Fantasy XVI آخرین شماره از این سری بود که استایلی مشابه سری DMC از Capcom داشت. اما FFVII Rebirth مسیری متفاوت از FFXVI را برگزیده ولی نسبت به FFVII Remake همان مسیر را میرود و فقط چند ویژگی به آن افزوده است. ویژگی Active Time Battle همچنان وجود دارد ولی سیستم جدیدی وجود دارد که به شما اجازه میدهد یک حملهی تیمی بالقوه انجام دهید. تواناییها و حملات و ویژگیهای همرزمانتان نسبت به نسخهی قبل بهینه شده است. مثلاً Aerith میتواند در بخشهای مختلف محیط مبارزه تلپورت کند. Red XIII سبک مبارزات خود را دارد و بهتر جاخالی میدهد و Cloud یک حمله با Range بالا دریافت کرده است. یک سیستم جدید مهارتی داریم که به شما اجازه میدهد حملات گروهی انجام دهید (دموی بازی فقط حملات ترکیبی بین دو کاراکتر از Party شما را نشان میدهد). با انجام تواناییهای ATB مانند Ability یا طلسمها، یک نواری را برای انجام ضربات ترکیبی، گروهی پر میکند و میتوانید یک ضربهی فوق مهلک وارد کنید. استفاده از این مدل حملات سطح Limit Break شما را بالا میبرد تا با پیشرفت در بازی حملات مرگبارتر و قدرتمندتری وارد کنید.
یکسری اقدامات جالب نیز در بازی صورت گرفته، مثلاً دشمنان نوعی سنجش دارند که اگر مقداری مُعیَّن به آنها نزدیک شوید متوجه شما میشوند. یعنی میتوانید از قافلگیر شدن اجتناب کنید یا با برنامه مبارزه را آغاز کنید. اگر حملهای از سوی دشمن غیرقابل Block باشد، نشانهگری وجود دارد که شما را از آن باخبر میکند. در کل در Rebirth شما کنترل بیشتری در مبارزات دارید و میتوانید حملات دشمن را مختل کنید و یا با انجام حرکت Block درست قبل از برخورد ضربهی حریف او از تعادل خارج کنید. از طرفی انجام حملهی گروهی باعث میشود که مبارزات پیچیده و طاقتفرسا را Handle کنید. اما بهترین بخش بازی Card Game آن است که میتواند جوری شما را سرگرم کند که انتظارش را نداشتید. به عنوان یک سرگرمی جانبی دیگر میتوانید مانند مکانیزم گیتارنوازی در The Last Of Us 2، پیانو بنوازید که واقعاً فوقالعاده است.
بازی Queen’s Blood
در این بازی کارتی، کارتهایی را داریم با Pointهای متفاوت که در سه خط چیده میشوند. هدف این است که در دو Line یا اصطلاح خود بازی Lane (خطی باریک یا مسیری باریک در محیط؛ ترجمهی Oxford) مجموع امتیاز بیشتری نسبت به حریف بدست آورید. نکتهی مهم که کمی توضیحش روی کاغذ کمتر قابل تفهیم است این است که کارتها را فقط در مربعهایی میتوانید قرار دهید که کارت قبلی خودتان مدعی آن است. یعنی چه؟ یعنی روی کارتتان علاوه بر امتیاز، خانههایی که کارت بعدی میتواند بنشیند را مشخص کرده است. این هندسه به تدریج پیچیدهتر و گستردهتر میشود و کارتهای قدرتمندتر، خانههای بیشتری را ادعا میکنند. در همین حال حریف شما نیز کارتهای خود را دارد که آنها نیز خانههایی را مدعی میشوند، بدین ترتیب شما هم میتوانید موقعیت خود را برای کارتهای قویتر مستحکم کنید، هم میتوانید سد راه مسیر حریف شوید و حریف را محدود کنید. کارتهای قویتر میتوانند ارزش مربع دیگر را افزایش یا کاهش دهند. حال بعضی کارتها با کاهش ارزش مربعی در تختهی بازی، باعث میشوند ویژگی خاصی روی کارتی خاص آزاد شود که برای استراتژی شما راهبردی باشد. بازی Queen’s Blood کمترین شباهت را با Triple Triad که در FFVIII (شمارهی هشتم) معرفی شد، دارد و کاملاً با Gwent از بازی Witcher 3 متفاوت است. اما میتواند همان کلکل را که NPCها ایجاد میکنند و فکر میکنند از Cloud بهتر هستند را ایجاد کند. کارتها را با خرید از NPCها یا بردن NPCها (همانند Witcher 3) بدست آورید.
داستانهای فرعی
در قیاس با FFXVI که پارسال (میلادی) منتشر شد و در بخش ماموریتهای فرعی واقعاً دچار ضعف بود (جز چند مورد انگشتشمار)، FFVII Rebirth در این زمینه بهتر عمل کرده است و حتی به قسمت قبل (Remake) هم ارجاعات زیادی داده است. مانند Chocobo Sam که در بازی آخر شما را فریب داد ولی اکنون زیر خروارها خاک آرمیده است.
داستان اصلی نیز به شکلی مرموزانه همچنان ادامه دارد و باید آن را دنبال کنید تا بدانید چه اتفاقاتی در انتظارتان است، پس تا ۱۰ اسفند منتظر Final Fantasy VII Rebirth بمانید.