بررسی فصل اول سریال The Witcher

بررسی فصل اول سریال The Witcher

بسیاری از دوستداران بازی Witcher محصول CD Project Red بعد از شنیدن خبر ساخته شدن سریالی بر اساس رمان های Witcher ساخته Andrzej Sapkowski منتظر بودند تا ببینند شبکه Netflix می تواند سریالی در خور از رمان های آن بسازد یا خیر. با ما در سایت ساعت 7  با “بررسی فصل اول سریال The Witcher” همراه باشید تا جواب این سوال را پیدا کنید.

دنیای ویچر

معرفی شخصیت گرالت از سری Witcher و حقایقی که احتمالا در مورد او نمی‌دانستید (جدید)

راهنمای کامل بازی ویچر 3 (مهم)

بررسی مینی سریال The Witcher: Blood Origin / ویچرِ کاغذی!

معرفی شخصیت ها و بازیگران سریال The Witcher

در مورد واقعه‌ی Conjunction of the Spheres (چگونگی پیدایش هیولاها در دنیای ویچر)

آشنایی با مدارس دنیای ویچرها 

بررسی انیمه سینمایی The Witcher: Nightmare Of The Wolf

هفت نکته در مورد داستان سریال The Witcher (قبل از دیدن سریال)

خون، نقره و استیل

اولین چیزی که شما را در همان ابتدا و در قسمت اول مجذوب خود می کند، این است که نویسندگان و تهیه کنندگان سریال از نشان دادن خشونت و خون هیچ اِبایی ندارند. همین باعث می شود بدانیم که قرار است با گرالتی روبرو شویم که در برابر هیولاها و انسان ها هیچ رحمی نداشته باشد. در عین حال گرالت همانطور که می دانیم در پس چهره ی خشنش قلبی رعوف دارد که هنری کیویل بازیگر نقش گرالت واقعاً بسیار ماهرانه توانسته این نقش را بازی کند. شاید خیلی از ما از انتخاب هنری کیویل به عنوان گرالت کمی نگران بودیم اما از همان قسمت اول مشخص شد که هنری کیویل برای این نقش ساخته شده است. در واقع اگر یادتان باشد در بازی گرالت شمشیر زدن را با رقصیدن قیاس می کرد، در فیلم ما شاهد رقصیدن گرالت با شمشیرش در تمام صحنه های مبارزه هستیم. از آنطرف هنری کیویل با تُن صدایی که صحبت می کند به شخصیتش کاریزما داده است و او را خوفناک کرده است. در کتاب گرالت از توانایی های جادویی اش موسوم به Sign ها بسیار کم استفاده می کرد، جایی بس خوشحالی است که سازندگان حداقل جادوهای Aard و Igni را به ما نشان دادند. در کل گرالت هنری کیویل در قیاس با دیگر نسخه هایی که از او دیدم چیزی کم ندارد و باید این نکته را بخاطر سپرد که نویسندگان گرالت را براساس کتاب ها ساخته اند نه نسخه CDPR.

بازیگرانی خوب

انتخاب بازیگران واقعاً عالی است، همگی واقعاً از تمام وجودشان مایه گذاشته اند. اما شاید CD Project Red کمی انتظار ما را بالا برده باشد. زیرا Yennefer و Triss Merigold آنچنان چهره جذابی ندارند و این نکته همان ابتدا مرا ناامید کرد، اما این سوال اینجا پیش می آید که آیا می خواهید یک سوپر مدل ببینید که بازیگری بلد نیست و تنها نان چهره و اندامِ جذابش را می‌خورد یا بازیگری حرفه‌ای که از پس تمام اجراها و صحنه‌های دراماتیک بر می‌آید ولی چهره ای معمولی دارد؟ به نظرم انتخاب نویسندگان و تهیه کنندگان سریال درست بوده است. البته Yennefer در کتاب زنی جسور، قدرتمند، زورگو است که Anya Chalotra توانسته همه این ویژگی ها را به خوبی درآورد که باید از او سپاسگذار باشیم. در عین حال تریس را داریم که البته هنوز زود است درباره اش قضاوت کنیم زیرا هنوز داستان سریال پیشرفت نکرده و فعلاً تریس در پس سایه قرار دارد. اما Anna Shaffer به نظرم قادر است در ادامه آن تریس مریگولدی که می شناسیم را به ما نشان دهد. البته یادتان باشد تریس کتاب با تریس CDPR کاملاً متفاوت است پس خود را برای وجهی متفاوت از کاراکتر تریس آماده کنید. Ciri که فعلاً نوجوانی است که نمی داند چه قدرتی دارد و حتی نمی تواند از آن به درستی استفاده کند، بازی Freya Allan واقعاً عالی است. مخصوصاً در صحنه های دراماتیک باید گفت بازیگری بسیار ماهر است و اصلاً انتظار نداشتم او اینگونه باشد. تنها ایرادی که می توانم از او بگیرم آنهم مربوط به فریا آلن نیست بلکه به تهیه کنندگان برمیگردد،مگر شما نمی دانید که Ciri موهایش خاکستری است!! نه بور. بازیِ “جودی مِی” در نقش ملکه کالانته هم بسیار عالی بود و واقعاً یک Lioness (شیر ماده) را به ما نشان داد. بازیگران دیگرِ سریال نیز همینقدر خوب از پس نقش آفرینی خود برآمده اند و می توان از آنها انتظار زیادی داشت که نقش های خود را عالی پیش ببرند.

افسون، جادو و هیولاها

وقتی حرف از جادو جمبل می شود و اتفاقاً در داستان سریال هیولاهای مختلف نیز وجود دارد، جلوه های ویژه باید طوری باشد که بتواند یک اثر را یاری دهد و آن را چشم نواز و بیننده پسند کند. مخصوصاً در این چند سال اخیر که هالیوود را جلوه های ویژه تسخیر کرده و تقریباً در تمام فیلم ها از این ویژگی استفاده می شود. سریال ویچر هم که از این قاعده مستثنا نیست و برعکس جلوه های ویژه از الزامات سریال است. با کمی ارفاق باید گفت جلوه های ویژه سریال ویچر توانسته به خوبی حس اثر و هیولاهای داستان که هر یک با دیگری متفاوت هستند را نشان دهد. نبرد با Striga از بهترین مثال ها برای نشان دادن قدرت جلوه های ویژه سریال است، نبردی قابل توجه، حماسی و در خور شخصیت گرالت که مو به مو با کتاب همخوانی دارد. از آنطرف درگیری گرالت با اعضای گروه Renfri هم می تواند همان ابتدا شما مجذوب خود کند. البته همانطور که گفتم جلوه های ویژه در قسمت ششم شاید شما را نا امید کند زیرا در این قسمت کمبود بودجه کاملاً به چشم می آید.

داستانی عجیب و غریب

داستان سریال ویچر از زمانبندی های متفاوتی تشکیل شده است و این امر ممکن است بعد از قسمت دوم شما را کمی گیج کند، اما تصمیم نویسنده ها آنچنان لطمه بزرگی به سریال نمی زند. داستان سریال شامل سه بخش می باشد، گرالت و داستان هایی که در طول سفرش در کشورهای شمالی کانتیننت اتفاق می افتد و مبارزات او انسان ها و هیولاها؛ Ciri و فرار او از دست سپاهیان Nilffgaard و در آخر داستان Yennefer و چگونگی تبدیل شدن او به یکی از قوی ترین جادوگران دنیا. داستان گرالت دارای جزئیات شخصیتی و کش و قوس های فراوان است که هنری کیویل به خوبی آنها را نشان داده است. از آنطرف داستان Ciri کمی ضعیف تر از بقیه پرداخته شده است، مخصوصاً روایت داستان او در جنگل بروکیلون که پوچ و بی معنی است و در یک کلام یکی از قسمت هایی که شخصیت Ciri شکل می گیرد توسط نویسنده ها هرز می رود. از آنطرف Yennefer بسیار عالی آماده می شود تا پا به دنیای سریال بگذراد و پیش زمینه ای که نویسنده ها برای او ساخته اند بسیار خوب پرداخت شده است. البته در طراحی لباس و رزه ها مخصوصاً زره سربازان نیلفگاردی ها بهتر است تجدید نظر کنند. راستی از دیگر نکات منفی سریال همین نیلفگاردی ها هستند که نویسنده ها کمی بیش از حد آنها را منفی نشان می دهند، که در ادامه ممکن است به سریال و داستان لطمه بزند.

مخلفات اضافه

موسیقی سریال از نکات مثبت سریال است، مخصوصاً ترانه های یاسکیر (دَندِلایِن)که فوق العاده هستند. کارگردانی و صحنه آرایی ها و لباس ها بسیار خوب یک محیط قرون وسطایی را نشان می دهند. گریم سریال هم مثل جلوه های ویژه از کمبود بودجه رنج می برد، مثلاً تا اینجا اِلف ها کمی ناامید کننده بودند ولی برای فصل دوم شاید این بخش هم توسط تهیه کنندگان دست خوش تغییراتی بشود.

امیدوارم از مطلب”بررسی کامل فصل اول سریال The Witcher” لذت برده باشید.