بررسی فیلم No Sudden Move
حرکت ناگهانی ممنوع / No Sudden Move فیلمی درام جنایی به کارگردانی استیون سودربرگ (Steven Soderbergh) است که فیلم نامه آن توسط اد سُلُمان (Ed Solomon) به رشته تحریر درآمده است. بازیگرانی همچون دان چیدل (Don Cheadle)، بنیسیو دل تورو (Benicio Del Toro) و دیوید هاربر (David Harbour) در این فیلم به هنرنمایی پرداختند. این فیلم در ۱ ژوئیه 2021 از شبکه HBO Max پخش شد. بیش از این منتظرتان نمی‌گذارم، با بررسی فیلم No Sudden Move با ما همراه باشید.
بررسی فیلم No Sudden Move / زیاده خواهی
همه ما استیون سودربرگ را با سه‌گانه Ocean و یا Che و Traffic می‌شناسیم. او کارگردانی است که فیلم‌هایش همواره مورد توجه منتقدان، اساتید دانشگاه، فیلم‌بازان و طرفدارانش است و مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد. او در فیلم تازه خود No Sudden Move بار دیگر با دان چیدل (Don Cheadle) و بنیسیو دل تورو (Benicio Del Toro) همکاری کرده است. بازیگرانی که خوب با حال و هوای فیلم‌های سودربرگ جور در می‌آیند و اتفاقا دان چیدل نمایش خیلی خوبی از خود در فیلم‌های سودربرگ ارائه می‌کند. فیلم No Sudden Move روایت درگیرکننده‌ای و سریعی را داراست و فیلم‌نامه خیلی خوبش شما را وادار می‌کند که فیلم را دنبال کنید تا بفهمید دست‌های پشت‌پرده داستان چه کسانی یا سازمان‌هایی هستند. تیم بازیگری سودربرگ هم برای مجاب کردن شما به تماشای فیلم، به خوبی عمل می‌کنند. سودربرگ همواره کارگردانی پول‌ساز بوده است و هیچ کات اضافه یا کاری که فیلم‌اش را کند و طولانی کند، انجام نمی‌دهد. در این فیلم هم روابط و خیانت‌ها و گره‌های مربوطه نه فوق‌العاده که خوب عمل می‌کنند و شما را راضی نگه می‌دارند. بازی Brendan Fraser برای منی که او را از سری فیلم‌های مومیایی بخاطر دارم، تجدید خاطره بود و هیکلی که بعد از اعتیادش به الکل برای خود بهم زده است، یادآور Orson Welles از فیلم The Third Man بود.
Curt و Rosso دو شخصیت محوری داستان هستند. Curt تازه از زندان بیرون آمده و خوب می‌داند که باید از شهر برود زیرا اعمالِ گذشته‌اش در تعقیبش هستند و احتیاج به یک کار دارد. در آنسوی ماجرا همکارش Rosso هم که با زن رئیس‌اش روی هم ریخته باید قبل از اینکه گند کارش در بیاید از شهر با Vanessa زن رئیس‌اش فرار کند. این دو به همراه چارلی (Kieran Culkin) باید به خانه Matt با بازی David Harbour بروند و او را مجاب کنند که از گاوصندوق رئیس‌اش پرونده‌ی مخصوصی را بردارد. نیازی به اسپویل ندارد اگر بگویم این قضیه ختم به خیر نمی‌شود. فیلم‌نامه طوری نوشته شده است که نمی‌توانید با کسی ارتباط برقرار کنید، زیرا همه به هم خیانت می‌کنند و شما نمی‌توانید طرف کسی را بگیرید. این نکته بار منفی ندارد و دوربین و قاب تصاویر شما را مجاب می‌کند که بیننده باشید نه قاضی و کسی را زود قضاوت نکنید.
داستان با زیاده‌خواهی Curt و Rosso جنبه‌ای متفاوت از قبل پیدا می‌کند، حتی با اینکه هر دو می‌دانند ممکن است با عواقب سنگینی مواجه شوند ولی ریسک این کار را می‌کنند. فیلم‌نامه‌ی Solomon نمونه‌ی بسیار خوبی از انگیزه‌ها، اشتباهات و گره‌ها و پیچیدگی‌هاست که سودربرگ به خوبی آنها را به نمایش گذاشته است. با اینکه در سال ۲۰۲۱ هستیم ولی فیلم‌نامه شما را به سینمای کلاسیک می‌برد زیرا فیلم‌نامه بدون هیچ کم و کاستی قوانین کلاسیک را رعایت کرده و داستانی جنایی و درام برایتان تعریف می‌کند. منظورم این است که در انتها قرار نیست همچون The Usual Suspects به طرزی بی‌رحمانه غافل‌گیر شوید و یا مانند Public Enemy با بازی جانی دپ با فیلمی سرتاسر مافیایی و جنایی روبرو شوید. داستان فیلم به دلتان خواهد نشست و بار دیگر خواهید دید طمع و زیاده‌خواهی هیچ وقت عاقبت خوبی ندارد.
درباره فیلم‌نامه
فیلم No Sudden Move طوری پیش می‌رود که انگار در وسط راه تمام می‌شود و سپس شکلِ دیگر به خود می‌گیرد. فیلم این تغییر را نه ناگهانی که به شکلی ظریف پیش می‌برد تا شما سردرگم نشوید یا از خود نپرسید که چه شد! البته این موضوع با کاراکترهای جدید که وارد می‌شوند باعث به هم ریختگی می‌شود ولی به کلیت اثر صدمه نمی‌زند و فیلم روالش و مسیرش را گم نمی‌کند. اگر با دید انتقادی به اثر نگاه کنید درون فیلم‌نامه نقاط ضعف خواهید یافت ولی اگر چشمانتان را به روی این نقاط ببندید و صحنه به صحنه با دوربین پیش بروید، اصلا ضرر نخواهید کرد. فیلم و سناریو درباره طمع و چگونگی مسائل جنایی و خانواده این افراد با شما صادق است.
نگاه از قاب دوربین
سودربرگ در این فیلم به دنبال شات‌ها و یا پلان‌های پرزرق و برق مانند فیلم‌های مافیای نبوده است. گاهی تصویربرداریش طوری است که کاراکترش را براساس شرایطی در آن گرفتار شده، مضطرب و یا اغراق شده نشان می‌دهد و یا زوایای مختلفی را از کاراکتر به تصویر کشیده است که کاراکترهایش را سردرگم نشان دهد. ولی به هیچ عنوان قصد خودنمایی و یا چیز دیگری را در سر ندارد، همینطور این تصویربرداری‌ها نیز طوری انجام نگرفته است که شما حواستان پرت شود، از آنها در جای درست و برای هدفی درست استفاده شده است که شما را درگیر داستان و شخصیت‌ها کند.
ژانر No Sudden Move چیزی است که سودربرگ همیشه بعد از چند وقفه بدان بر می‌گردد و او خِبره این کار است و مخاطب را به راحتی درگیر خود می‌کند. فیلم در دهه ۵۰ روایت می‌شود و البته من از عناصر این دهه و اِلمان‌های فرهنگی امریکا از این دهه اطلاعت کافی ندارم اما در اینترنت منتقدان از طراحی لباس و دکور فیلم ایرادی نگرفته بودند و اتفاقا سودربرگ و آهنگساز فیلم David Holmes را تحسین کرده بودند.
حرف آخر
استوین سودربرگ در ابن فیلم به دنبال حرف جدیدی و یا گسترش مرزهای فیلمسازی‌اش نبوده است. از آنطرف به دنبال خودستایی و یا به رخ کشیدن چیزی هم نیست، فیلم No Sudden Move بازگشت سودربرگ به ژانری است که آن را خوب بلد است و می‌داند چگونه مخاطب را راضی کند. فیلم No Sudden Move دارای صحنه‌های پرزرق و برق نیست و کاملا معمولی و مینیمالیستی است و دارای هیچگونه گزافه‌گویی و یا سکانس اضافه‌ای نیست. دیدن این فیلم را به همه شما دوستان توصیه می‌کنم.
فیلم No Sudden Move
نمره سایت ساعت 7 (ارزش اثر)
(خوب)
زیاده خواهی
استوین سودربرگ در ابن فیلم به دنبال حرف جدیدی و یا گسترش مرزهای فیلمسازی‌اش نبوده است. از آنطرف به دنبال خودستایی و یا به رخ کشیدن چیزی هم نیست، فیلم No Sudden Move بازگشت سودربرگ به ژانری است که آن را خوب بلد است و می‌داند چگونه مخاطب را راضی کند. فیلم No Sudden Move دارای صحنه‌های پرزرق و برق نیست و کاملا معمولی و مینیمالیستی است و دارای هیچگونه گزافه‌گویی و یا سکانس اضافه‌ای نیست. دیدن این فیلم را به همه شما دوستان توصیه می‌کنم.
امیدواریم از مطلب “بررسی فیلم No Sudden Move ” لذت برده باشید تا بعد…
