بررسی فیلم Pain and Glory / دردِ افتخار

بررسی فیلم Pain and Glory / Dolor y Gloria

فیلم “درد و افتخار” (Pain and Glory) یک درام اسپانیایی به کارگردانی و نویسندگی “Pedro Almodóvar” کارگردان،فیلمنامه‌نویس و تهیه‌کننده مشهور و پرافتخار اسپانیایی است. در این فیلم بازیگرانی همچون “آنتونیو باندراس“،”asier Etxeandia”،”لئوناردو اسباراگلیا” و “پنه‌لوپه کروز” به نقش‌آفرینی پرداخته‌اند. فیلم Pain and Glory مورد تحسین بسیاری از منتقدین قرار گرفت و تقریباً در تمامی رویدادهای مهم سینمایی نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم بود. همچنین نقش‌آفرینی متفاوتِ “آنتونیو باندراس” در این فیلم برایش جایزه نخلِ طلای کن بعنوان بهترین بازیگر مرد و همینطور نامزدی در همین بخش در مراسم اسکار و گلدن گلوب ۲۰۲۰ را به همراه داشت. “درد و افتخار” از طرف مجله تایم به عنوان برترین فیلم سال ۲۰۱۹ انتخاب گردید. این فیلم در تاریخ ۲۲ مارس ۲۰۱۹ در اسپانیا به اکران رسید و کمپانی سونی پیکچرز مسئولیت اکران بین‌المللی این فیلم را بعهده داشته است. با بررسی فیلم Pain and Glory همراه ما باشید.

خلاصه داستان

این فیلم داستان “سالوادور مالو” کارگردان و نویسنده‌ای مشهور را برایمان بازگو میکند که اکنون در دوران سالخوردگی با بیماری‌های گوناگون و افسردگی دست و پنجه گرم می‌کند. وقتی که از او درخواست می‌شود تا یکی از فیلم‌های قدیمی‌اش را برای اکران مجدد عرضه کند، او برای ملاقات بازیگرش در این فیلم که ۳۲ سال پیش با او کار کرده است به خانه‌اش میرود و در ادامه..‌.

نقد و بررسی فیلم… (“دردِ افتخار”)

شاید در نگاه اول اینطور به نظر برسد که این فیلم درباره‌ی دوران پیری است اما داستان آن حول محور عشق،گُذشت و امید می‌چرخد. اگر کمی دقت کنیم می‌بینیم که در این فیلم تنها دو بُرهه از زندگی سالوادور به ما نشان داده می‌شود‌، یکی کودکی و دیگری دوران سالخوردگی است. این موضوع به ما نشان می‌دهد که تمام اتفاقات زندگی او همچون حلقه‌های زنجیری به یکدیگر متصل است. حال این تصمیم با خود اوست که با درد و افتخار زندگی کند یا اینکه با دردِ افتخار زندگیش را به پایان برساند.

در این فیلم به خوبی میتوان دید که گذشت چگونه انسان را بزرگ می‌کند و اینکه نفرت همچون پرده‌ای تاریک مقابل چشم‌ها قرار دارد که انسان را از دیدن زیبایی‌های دنیای اطرافش محروم می‌کند و عشق چیزی است که به ما امید و سرزندگی را هدیه می‌کند. در واقع سالوادور مالو سعی دارد به عنوان آخرین کارش (به عنوان کارگردان) داستان زندگیش را به درستی تمام کند. اکنون که او با بازنشستگیِ اجباری‌اش بدلیل بیماری وقت آزاد بیشتری پیدا کرده است و بیشتر میتواند به گذشته‌اش فکر کند. همانطور که میدانیم فکر کردن مداوم به گذشته چیزی جز حسرت و پشیمانی برایمان به ارمغان نمی‌آورد. او سعی دارد تا رفتارها و انتخاب‌های اشتباهی که در گذشته انجام داده است را تاحدودی جبران کند.

“آنتونیو باندراس” در نقشِ سالوادور مالو در این فیلم به خوبی توانسته از عهده نقشی که به او سپرده شده بربیاید. هرچند به نظر می‌رسد که کارگردانِ فیلم میتوانست بهتر از اینها از او بازی بگیرد. زیرا با اینکه این فیلم در ژانر درام قرار دارد اما صحنه‌ای که باندراس بتواند به عنوان بازیگرِ اصلیِ فیلم در آن بدرخشد در فیلم دیده نمی‌شود. البته این سبکی است که در بیشتر فیلم‌های “پدرو آلمودوار” دیده می‌شود او در فیلم‌هایش سینما را به زندگی گره میزند. در این فیلم ما صحنه‌های هیجان‌انگیز یا جلوه‌های بصری خاصی را مشاهده نمی‌کنیم. اما محتوای داستان و روابطی که در طول داستان مشاهده می‌کنیم بخوبی ما را با خود همراه می‌کند. البته این موضوع برای تمامیِ مخاطبان صدق نمی‌کند و تنها در صورتی دیدن این فیلم برایتان جذاب خواهد بود که از علاقه‌مندان به فیلم‌های رئالیسم باشید.

در این فیلم جنب و جوش خاصی که شما را به وجد بیاورد دیده نمی‌شود و میتوان گفت اگر فلش‌بک‌هایی که به دوران کودکیِ سالوادور زده می‌شود را نادیده بگیریم این فیلم بی‌شباهت به مستند نخواهد بود. ما با تماشای فیلم‌های گوناگون عشق،هیجان،ترس و خنده را تجربه می‌کنیم اما تماشای برخی فیلم‌ها احساسی متناقض در شما ایجاد می‌کند.این همان چیزی است که سینما را از صرفاً مجموعه عکس‌های متوالی به هنر هفتم تبدیل می‌کند. فیلم “درد و افتخار” نیز فیلمی‌ست که احساسی متناقض در شما ایجاد می‌کند. البته این بدان معنا نیست که فیلم کاملاً بی‌نقص و فوق‌العاده است بلکه ثبات و ایستادگی سازنده‌اش برروی عقایدش و نگاهش با سینما چیزی است که آن را تبدیل به اثری هنری کرده است.

در پایان میتوان گفت این فیلم نماینده شایسته‌ای برای سینمای اسپانیا در سال ۲۰۱۹ بوده است. شاید اگر این فیلم در سال ۲۰۱۸ اکران میشد میتوانست بسیاری از جوایز از جمله اسکار بهترین فیلم خارجی را تصاحب کند.اما در سال ۲۰۱۹ و در مقابل شاهکار “بونگ جون هو” یعنی فیلم “Parasite” این فیلم مطمئناً شکست میخورد.”درد و افتخار” از آن دست فیلم‌هایی است که میتوان هنرِ سینما را در آن به وضوح دید.این فیلم نه برای فروش در گیشه و نه برای خوشامد عده‌ای خاص ساخته شده است.بلکه این فیلمی‌ست که نشان می‌دهد سینما نه یک ابزار بلکه یک فرهنگ غنی در دنیای هنر است.اگر از علاقه‌مندان به فیلم‌های درام و واقع‌گرایانه می‌باشید دیدن این فیلم برایتان جالب خواهد بود در غیراینصورت میتوانید به دنبال فیلمی دیگر بگردید.

نتیجه گیری