بررسی فیلم Rebecca 2020

بررسی فیلم Rebecca 2020 / ربه کای بن ویتلی

ربکا (Rebecca) فیلمی در ژانر وهم آلود و رمانتیک است که در فضای گوتیک داستان خود را روایت می‌کند. ربکا توسط بن ویتلی(Ben Wheatley) ، کارگردان فیلم‌هایی مانند Free Fire محصول 2016، kill list محصول سال 2011 و The ABCs of Death؛ که عموم فعالیت‌هایش زیر شاخه ژانر ترسناک است، ساخته شده است. ربکا اقتباسی از رمانی مشهور به همین نام و به نویسندگی دافنه دوموریه (Daphne du Maurier) است که فیلم‌نامه‌ی آن با همکاری جین گلدمن (Jane Goldman)، جو شارینل (Joe Shrapnel )و آنا واتر هاوس (Anna Waterhouse) به نگارش درآمده است. از مشهورترین اقتباس های این رمان می‌توان به فیلم ربکا ساخته آلفرد هیچکاک اشاره کرد که در سال ۱۹۴۰ برنده جایزه اسکار شد، ربکا اثر ویتلی دومین اقتباس از این رمان مشهور است و هنرپیشگانی چون لیلی جیمز (Lily James)(هنرپیشه نقش اول فیلم موفق سیندرلا)، ارمی همر (Armie Hammer)، کریستین اسکات توماس (Kristin Scott Thomas) در آن به ایفای نقش پرداخته‌اند. این فیلم محصول کشور بریتانیاست و در 21 اکتبر 2020 توسط نتفلیکس پخش شده است. در ادامه با سایت ساعت هفت با بررسی فیلم Rebecca 2020 همراه باشید.

برای خواندن مطالب بیشتر در مورد فیلم های 2020 به لیست فیلم های سال 2020 مراجعه فرمایید.

مطالب مرتبط: بهترین فیلم های سال 2020 تا کنون…

خلاصه داستان

ندیمه‌ای در جریان سفر اربابش به طور کاملا اتفاقی با مردی ثروتمند به نام ماکیسم دو وینتر آشنا می‌شود. مکس که در گذشته همسرش را طی سانحه‌ی دریایی از دست داده است و از آن زمان تا به آشنایی با دختر جوان روی خوش زندگی را ندیده بود، تصمیم به ازدواج با او می‌گیرد. بعد از نقل مکان دخترِ جوان به عمارتِ با شکوهِ ماکیسم  به نام ماندرلی، برخلاف تصورش او با نیمه‌ی تاریک و مرموزِ ماکسیم روبرو می‌شود و درمیابد همسرش هنوز گذشته را دنبال می‌کند، لحظه‌ای افکارش او را در آرامش خیال نمی‌گذارند… اما طولی نمی‌کشد و تمام حقایق آشکار می‌شود و …

نقد و بررسی فیلم ربکا / بررسی فیلم Rebecca 2020

جمله بالا، اولین جمله‌ای‌ست که در فیلم و رمان می‌شنویم. دخترِ جوانی که اسمش را نمی‌دانیم، خیالِ شبانه‌هایش را بازگو می‌کند. عمارتی از رونق افتاده را می‌بینیم که در هاله‌ای از نورِ قرمزِ دیوارهایش از درون می‌سوزد و با ورود دختری قرمز عمارت در دل تاریکی دوباره جانی دوباره می‌گیرد. با جلو رفتن داستان در فیلم متوجه حضور و تاثیرِ آن دخترِ قرمزپوش که بعدها او را با نام ربکا می‌شناسیم ، می شویم و او را در تک تک لحظات فیلم حس می‌کنیم.‌ گویی سایه‌ی او مانند تهدیدی ماورایی بر شخصیت اول داستان چیره می‌شود.

ازدواج دختر فقیر و پسر ثروتمند از گذشته مورد استقبال رمان دوستان بوده است اما در داستان دافنه دوموریه این وصال مورد تاکید نبوده همانطور که بن ویتلی در ابتدا برای آشنایی دخترِ جوان و ماکسیم زمانِ زیادی را قائل نمی‌شود. برای همین است که بیننده در روند ارتباط عاطفی آن‌ها حفره‌های بسیاری می‌بیند و عشق بین آن دو را قابل لمس نمی‌یابد. با این حال بر بعضی المان‌ها پافشاری می‌شود و سعی بر ایجاد فضای عاشقانه‌ای در طول فیلم می‌شود که البته نمی‌تواند موفقیت آمیز باشد.

با ورود دختر جوان به عمارتِ ماکسیم، به او بُعدِ هویتی داده شده و او را با نام خانم دو وینتر می‌شناسیم. از اینجا فیلم داستان او را کلید می‌زند و ما را با شخصیت‌ او و دیگران بیشتر آشنا می‌کند، اما همه شخصیت‌ها مثل مستخدمان و حتی دوستان او به طور غلیظی مرموزانه و ناشناخته پیش می‌روند تا جایی که مخاطب در یک ساعت ابتدای فیلم سرنخی عایدش نمی‌شود و هیچ گره‌ای از داستان گشوده نشده و تنها صحنه‌ها و پلان‌های کسالت باری پشت سر گذاشته می‌شود و تماشاگر را سردرگم می‌کند که این موضوع تبدیل به نقطه‌ی سقوطِ فیلم ویتلی می‌شود. ویتلی در فیلم سعی کرده هویتِ جدیدی را برای خانم دو وینتر به ارمغان بیاورد و برخلاف رمان که او را دختری ساکت و مظلوم معرفی می‌کند، از او خانم دو وینترِ جسور ، زیرک و با اعتماد به نفس می‌سازد. این خلاقیتِ ویتلی جای تحسین دارد اما اگر این خلاقیت در دیالوگ‌ها و برخی سکانس‌ها نیز به کار برده می‌شد شاید ربکا به اثری کسالت بار تبدیل نمیشد.

همه چیز در عمارت عجیب و اسراسر آمیز است. تمام دیوارها و وسایل، گویی ساکنان فضای وهم آلودِ ماندرلی، در دلِ خود ربکا را صدا می‌زنند. گاهی با استفاده از دیالوگ‌ها و برخی موارد با نمایش حرف اول اسم حکاکی شده‌ی او بر روی اشیای بازمانده‌اش حضور او را حس می‌کنیم. این موارد در دقایق بسیاری از فیلم مخاطب را در هاله‌ای از ترس و خانم دو وینتر را در معرض تهدید قرار می‌دهد. اینگونه موارد باعث می‌شود مرزی برای شخصیتِ ربکا تایین نشود که این از نکات مثبت فیلم است که شخصیت ربکا را باورپذیرتر می‌کند. داستان در بطن خود حول محور سه زن ربکا، خانم دو وینتر و مستخدم اصلی خانه می‌چرخد و جنگی میان زنان را به تصویر می‌کشد و خانم دو وینتر را وارد چالشی خطرناک می‌کند…

نتیجه گیری…

ربکا فیلمی است که از طراحی صحنه بسیار خوبی برخوردار است و بسیار به تک تک المان‌های صحنه دقت کرده است. با اینکه بیشتر هنرپیشگان بسیار ضعیف عملکرده‌اند اما نمی‌توان بازی کریستین اسکات توماس را نادیده گرفت. فیلم ”ربکا” ظاهری خوش آب و رنگ دارد اما متاسفانه محتوایی برای ارائه ندارد و فقط می‌خواهد به رمان پایبند باشد و از خود اثری مستقل ارائه نمی‌دهد. ویتلی با ساخت ربکا نه تنها نتوانست نظر منتقدان و عوام را جلب کند بلکه در برابر نسخه قدیمی آن ساخته آلفرد هیچکاک سر تعظیم فرود آورد و تلاشش برای گرفتن گوی سبقت نه تنها بی‌نتیجه ماند بلکه اقتباسی درمانده را رقم زد و این بار دیگر اثبات کرد که هیچکاک بسیار موشکافانه‌تر در فیلم هایش عمل ‌کرده و همینطور زمان در ساخت اثری جذاب تاثیری ندارد بلکه عشق و توجه به تک تک سکانس‌ها و فریم‌ها محصولی ماندگار را خلق می‌کند…

فیلم Rebecca 2020

نمره سایت ساعت 7 (ارزش اثر)

(افتضاح)

ربه کای ویتلی

فیلم ”ربکا” ظاهری خوش آب و رنگ دارد اما متاسفانه محتوایی برای ارائه ندارد و فقط می‌خواهد به رمان پایبند باشد و از خود اثری مستقل ارائه نمی‌دهد. ویتلی با ساخت ربکا نه تنها نتوانست نظر منتقدان و عوام را جلب کند بلکه در برابر نسخه قدیمی آن ساخته آلفرد هیچکاک سر تعظیم فرود آورد و تلاشش برای گرفتن گوی سبقت نه تنها بی‌نتیجه ماند بلکه اقتباسی درمانده را رقم زد و این بار دیگر اثبات کرد که هیچکاک بسیار موشکافانه‌تر در فیلم هایش عمل ‌کرده و همینطور زمان در ساخت اثری جذاب تاثیری ندارد بلکه عشق و توجه به تک تک سکانس‌ها و فریم‌ها محصولی ماندگار را خلق می‌کند…

امیدواریم از مطلب ” بررسی فیلم Rebecca 2020 ” لذت برده باشید تا بعد…