بررسی فیلم Unhinged / افسار گسیخته
نامتعادل / Unhinged فیلمی در ژانر اکشن، هیجانی به کارگردانی Derrick Borte و نویسندگی Carl Ellsworth برای اولین بار در تاریخ ۱۶ جولای ۲۰۲۰ به اکران عمومی در آمد. از بازیگران اصلی فیلم میتوان به Russell Crowe در نقش تام کوپر، Caren Pistorius در نقش ریچل و Gabriel Bateman در نقش کیل اشاره کرد. این فیلم با بودجه ۳۳ میلیون دلاری توانست ۴۲.۸ میلیون دلار فروش داشته باشد. در ادامه با سایت ساعت هفت با بررسی فیلم Unhinged در خدمت شما هستیم.
برای خواندن مطالب بیشتر در مورد فیلم های 2020 به لیست فیلم های سال 2020 مراجعه فرمایید.
مطالب مرتبط: بهترین فیلم های سال 2020 تا کنون…
خلاصه داستان…
مادری به نام Rachel به همراه پسرش Kyle در حال رانندگی عجلهای به سمت مقصدشان هستند. همین عجله و هیاهو موجب میشود که ریچل بوق ممتدی پشت ماشینی که پشت چراغ سبز حرکت نمیکند بزند. راننده ماشین فردی به نام تام کوپر است که از مشکلات روانی زیادی رنج میبرد و به تازگی به خاطر مشکلات خانوادگی (یا مشکلاتی که او تصور میکرد رخ داده!) همسر سابقش را به قتل رسانده است. رانندهی عصبانی بعد از بگومگو با ریچل آنها را دنبال میکند و یک تعقیب و گریز خیابانی راه میاندازد و به شکل وحشیانهای آنها را مورد آزار و اذیت قرار میدهد و…
بررسی فیلم نامتعادل / بررسی فیلم Unhinged
بعضی رفتارهای به ظاهر ساده در زندگی میتوانند عواقب جبران ناپذیری را به همراه داشته باشند. حتی یک بوق ممتد ممکن است دردسر ساز شده و زندگی را از ریتم معمول خارج کند. در فیلم Unhinged با عملی به ظاهر ساده طرف هستیم که با عکس العملی جنون آمیز و کاملا غیرقابل پیش بینی مواجه میشود.
شاید مهمترین نکته فیلم Unhinged را محتوا و درس درونی آن دانست چراکه به شدت میتواند برایمان مفید باشد. فیلم به ما یاد میدهد که با هر غریبهای در خیابان درگیر لفظی ایجاد نکنیم یا در خیابان با آرامش رانندگی کنیم چراکه مردمی که اطرافمان در ماشینهایشان نشستهاند را نمیشناسیم و دقیقا نمیدانیم چه اتفاقاتی را در آن روز از سر گذراندهاند. پس فقط یک جرقه میتواند آتش خشمی افسار گسیخته را شعلهور کند و مشکلاتی به سراغمان بیایند که حتی فکرش را نمیکردیم و هیچ وقت انتظار نداشتیم در زندگی آنها را تجربه کنیم…
محتوا و همینطور هیجان اولیه میتواند تا حدودی در دقایقِ ابتداییِ فیلم را برای مخاطب جذاب کند اما فرمِ بد اثر نمیگذارد مضمون فیلم بدرستی عرض اندام کند. بازیهای بسیار بد و رفتارهای بسیار مصنوعی بازیگرانِ مختلف در مواجهه با حوادث بسیار وحشتناک حس فیلم را برایتان از بین خواهد برد. کل فیلم را میتوان در یک جمله که شعار اصلی فیلم است، خلاصه کرد. “در هنگام رانندگی باآرامش رفتار کنید.” و فیلم بعد از مدتی حتی در بازگویی درست همین مضمون نیز لنگ میزند و به بیراهه کشیده میشود…
یکی از مشکلات جدی فیلم دیالوگها و فیلمنامه آن است که به شدت احمقانه نوشته شده و هیچ ظرافت و هوشمندی در آن دیده نمیشود و دیالوگهایی به شدت ضعیف را چاشنی بازیهای سطحی بازیگرانش کرده و یک منظره مصنوعی و بدون حس را برای بیننده به وجود آورده است. از شخصیت پردازی به شدت ضعیف شخصیتها، اتفاقات تصادفی و غیرمنطقی ، انتخابهای به شدت احمقانه و غیرواقعی شخصیتهای داستان و تعقیب گریزهای تکراری فیلم نیز بگذریم….
راسل کرو نقشِ یک روانیِ جامعه ستیز که دارای مشکلات عمیق روحی روانیست را به خوبی ایفا کرده و شاید بتوان گفت تنها روزنهای که شما را به اتمام فیلم ترغیب میکند، حضور او در این نقش است. اما عکس العملهای دیگران نسبت به رفتارهای او کاملا فیلم را بی حس کرده و به هیچ عنوان حس اضطراب و استرس را به مخاطب منتقل نمیکند. همینطور به خوبی به شخصیت او پرداخت نشده و عمق لازم را برایتان پیدا نمیکند و تا انتهای فیلم برایتان ناشناخته و بیاهمیت باقی میماند. کرو که برای سه فیلم The Insider محصول سال 1999 ، Gladiator محصول سال 2000 و A Beautiful Mind محصول سال 2001 (بررسی فیلم A Beautiful Mind) سه سال پیاپی نامزد جایزه بهترین بازیگر اسکار شده بود، اکنون در سن 56 سالگی از روزهای اوج خود به شدت فاصله گرفته است.
از طرفی شخصیت ریچل کایل یکی از ضعیفترین شخصیتهای اصلی فیلمها را بوجود آورده است. او زنی تازه طلاق گرفته است که در کارش نیز با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کند و در برابر فشارها و ترافیک سنگین آرامش خود را از دست میدهد و ناخواسته وارد بازیی بسیار خطرناک میشود. بازی Caren Pistorius در نقش این کاراکتر نمیتواند آن حس درماندگی و ترسی که باید در مخاطب ایجاد کند را بروز دهد. صورت او در برخورد با اکثر اتفاقات بیحس و بدون کوچکترین بازتابی از ترس و ناراحتی دیده میشود. انگار نه با یک زن که در شرایط بحرانی در طوفانی از اتفاقاتِ دردناک رو به رو شده طرف هستیم، بلکه او حس رباتی را به شما میدهد که کمی دلگیر است! و این در شخصیتهای اصلی و فرعی دیگر فیلم نیز دیده میشود و همه کم عمق هستند و در مواجه با اتفاقات هولناک حسی را بروز نمیدهند.
نتیجه گیری…
در کل فیلم Unhinged یک اثر بدفرم و بدون عمق است که البته مضمون و درسِ خوبی در لابهلای سکانسهایش نهفته است اما به خاطر بازی بد بازیگران و البته فیلمنامه ضعیفش، نمیتواند تاثیر آنچنان قوی روی مخاطبانش بگذارد و به یک عنوان ضعیف دیگر در سال ۲۰۲۰ بدل شده است.
فیلم Unhinged
نمره سایت ساعت 7 (ارزش اثر)
(ضعیف)
افسار گیسخته
در کل فیلم Unhinged یک فیلم بدفرم و بدون عمق است که البته مضمون و درس خوبی در لابهلای سکانسهایش نهفته است اما به خاطر بازی بد بازیگران و البته فیلمنامه ضعیفش، نمیتواند تاثیر آنچنان قوی روی مخاطبانش بگذارد و به یک عنوان ضعیف دیگر در سال ۲۰۲۰ بدل شده است.
بازیای درخشانی داشت این فیلم