تحلیل و بررسی فیلم The Night / آن شب

امین علیرضائی
بهمن ۲۰, ۱۳۹۹
۱۵:۲۱
2 دیدگاه
فیلم های سینمایی, معرفی فیلم, نقد و بررسی

تحلیل و بررسی فیلم The Night / آن شب

“آن شب” یک فیلمِ ترسناک روانشناسانه است که شما را در دنیای وهم آلود و گیج کننده‌ی یک زوج جوان گم می‌کند. بابک (با بازی شهاب حسینی) و ندا (با بازی نیوشا نور) به همراه دختر خوردسالشان در شبی که قرار نیست تمام شود گیر افتاده‌اند…در ادامه با سایت ساعت هفت با بررسی و تحلیل فیلم The Night / آن شب همراه باشید.

لیست فیلم های سال 2021

مطالب مرتبط: مورد انتظارترین فیلم های سال 2021 / معرفی فیلم های مطرح 2021

متن پیش رو دارای اسپویل داستانی است…

تحلیل داستان فیلم The Night / آن شب

داستان “فیلم آن شب” یک شبِ خاص از زندگی این زوج را روایت می‌کند. شبی که قرار است اتفاقات عجیبی برای آن‌ها رخ دهد. شبی که پر از لحظات دردناک از یادگاری‌های پنهانِ زندگیِ گذشته‌ی آنهاست. بابک سال‌هاست در آمریکا زندگی‌ می‌کند و ندا بعد از گذشتِ چند سال تازه به این کشور مهاجرت کرده است. هر دو رازِ بزرگی در سینه دارند که از یکدیگر پنهان کرده‌اند. رازهایی ترسناک و مخوف که البته قصد بازگو کردن آنها را ندارند. اما به نظر می‌رسد بعد از اینکه هر دو یک خالکوبی خاص روی مچ دستشان می‌زنند، یک اتفاق عجیبی برای آنها پیش می‌آید و شبح عجیبی برای نشان دادن کرده‌های زشت گذشته‌شان به دنبال آنها راهی می‌شود…

خالکوبیی که نیمی از آن روی دست بابک و نیمِ دیگر آن روی دست ندا هک شده است. این خالکوبی شکل عجیبی دارد اما در طول فیلم توضیحی در مورد آن داده نمی‌شود. شاید یک طلسم خاص باشد! هر چه که هست از همان دقایق ابتدایی فیلم مسائل عجیب شروع می‌شود. آن شب خاص با یک مهمانی در خانه دوست بابک یعنی فرهاد آغاز می‌شود. بابک در آینه خانه آنها یک لحظه چیزی نمی‌بیند و آینه خالی را مشاهده می‌کند، این اولین اتفاق عجیب فیلم محسوب می‌شود! بعد از بازگشت از مهمانی شام، آنها به علت درد شدید دندان بابک که به شکل عجیبی امشب شروع شده و البته مصرف مشروبات الکی از رانندگی دست می‌کشند و در هتلی در وسط راه اقامت می‌کنند.

اولین نمادها از عجیب‌ بودن آن شب اول گربه سیاهی که زیر ماشین می‌رود اما جنازه‌اش پیدا نمی‌شود. بعد زن سیاه پوش شبح مانندی که از دور به بابک خیره شده است. از بدو ورود به هتل نرماندی مردِ سیاه پوستی دیده می‌شود که با دیدن خال‌کوبی روی دست ندا کلمات نامفهومی به زبان می‌آورد. خود متصدی هتل که رفتاری عجیبی دارد و جلوتر جملات عجیبی بر زبان می‌آورد. اما اتفاقات عجیب و غریب به اینجا ختم نمی‌شود بلکه این تنها شروع این شب خاص و توهم آمیز است.

ندا سر شب پسر بچه‌ای را در راهرو می‌بیند که در حال صدا کردن مادرش است. بارها صدای پایش را بالای سرش حس می‌کند. انگار این بچه آشنا است و رابطه‌ای بین او و این پسر بچه وجود دارد. هربار که پسر را می‌بیند یاد گناهی نابخشودنی می‌افتد. بابک توهمات متعددی را تجربه می‌کند، به نظر می‌رسد این شبح خاص می‌تواند به هر شکلی جلوی او ظاهر شود. از شکل ندا بگیرید تا افسر پلیس و حتی متصدی هتل! جلوتر او زن جوانی را خونین در وان حمام پیدا میکند که مهمترین نکته این شب است. هر دو نمی‌دانند چه بلایی بر سر آن‌ها آمده اما از درون معنی این اتفاقات را می‌دانند. هرچه هست به نظر می‌رسد که ما از زاویه دوربین جنگ درونی ذهن ندا و بابک را می‌بینیم. انگار این هتلِ خاص، این خالکوبی عجیب، گربه‌ی سیاه رنگی که در بخش بخش آن سرک می‌کشد و روح سرگردان زن، عواملی برای یادآوری گناهان نابخشودنی گذشته آنها هستند.

هر دو راز بزرگی در سینه دارند تمام بلاهایی که امشب بر سرشان آمده به این رازها برمی‌گردد. یک جنگ درونی عظیم در آن‌ها شکل گرفته و هر دو در سراشیبی سقوط قرار گرفته‌اند اما کسی در این جنگِ درونی پیروز است که واقعیت را بر زبان بیاورد. یعنی حداقل واقعیت را به خود درونی‌اش بگوید تا آزاد شود و گناهان گذشته‌اش پاک شود. دروغ و ریاکاری دیگر جوابگوی این شبِ خاص و اتفاقاتش نیست. ” بعضی وقت‌ها راه فراری نیست، مثل یه باتلاقِ شنی می‌مونه که هرچی دست و پا میزنی بیشتر فرو میری.” این جمله‌ایست که متصدی هتل به بابک می‌گوید. اما در این جنگ درونی اگر می‌خواهی پیروز شوی باید شجاعت گفتن حقیقت را داشته باشی. ندا این شجاعت را پیدا می‌کند و با صدای بلند به سقط کردن کودکش اعتراف می‌کند و روشنایی به بار می‌آورد. پسر بچه درون راهرو که به دنبال مادرش بود نماد بچه‌ی مرده‌ی او است… هتل مانند رحِم اوست و پسر بچه‌ی بدنیا نیامده‌ای را نشان می‌دهد که سرگردان به دنبال مادرش است…

اما بابک نمی‌خواهد واقعیت را قبول کند و به خودش نیز دروغ می‌گوید و همین باعثِ آغازِ جنگِ درونی‌اش می‌شود. جنگی که خونین و وهم آلود است. در حقیقت او قبل از اینکه ندا به امریکا بیاید با زنی وارد رابطه می‌شود. رابطه‌ای که به واسطه بازگشت ندا به جدایی می‌انجامد و به همین دلیل زن در وان حمام خودکشی می‌کند. این خودکشی تاثیر عمیقی روی بابک می‌گذارد. اما با تمام این احوال او نمی‌خواهد این بخشِ تاریک از زندگیش را در این شبِ خفقان گرفته برملا کند، اما در حقیقت هیچ‌کس به جز خودش او را مورد قضاوت قرار نداده است… در انتها می‌بینیم که بعد از اتفاقات عجیب و غریب آن شب آنها از خواب بیدار می‌شوند. تمام اتفاقات درون ذهن ندا و بابک روی داده بود.

ندا آرام است و علامت روی دستش محو و کم رنگ شده است… به نوعی می‌توان گفت طلسم او باطل شده است و ظلمت و شب برای او تمام می‌شود…(حق بِشنَوَن… صحبه!) بابک وارد دستشویی شده و شروع به آب زدن به صورتش می‌کند. انعکاس چهره او در آینه‌ی دستشویی به او نگاه می‌کند. علامتِ عجیبِ روی دستش پر رنگ و کبود شده است. او حتی به خودِ درونش نیز دروغ گفته و در این شبِ خاص نیز دست از پنهان‌کاری حتی با خودش برنداشته است. به یکباره در انتهای فیلم اتفاق عجیبی می‌افتد انعکاس آینه به او اخم می‌کند و از او روی برمی‌گرداند و به او پشت می‌کند. در حقیقت به خاطر اینکه او به خودش نیز دروغ گفته و واقعیت را افشا نکرده خودش نیز روی دیدنش را ندارد… به نوعی طلسم همچنان روی او سایه افکنده است و شب تاریک همچنان برای او ادامه دارد…

پایان اسپویل

بررسی فیلم The Night

فیلم آن شب محصول مشترک ایران و آمریکا به کارگردانیِ “کوروش آهاری” و نویسندگی آهاری و “میلاد جرموز” با بازی بازیگرانی هم‌چون “شهاب حسینی” و “نیوشا نور” می‌باشد. فیلم آن شب در تاریخ 29 ژانویه 2021 به اکران عمومی در آمده است.

داستان “فیلم آن شب” به دلیل نپرداختن مناسب به شخصیت‌هایش نمی‌تواند آنچنان که انتظار دارید رویتان تاثیر به سزایی بگذارد. شخصیت‌ها در ابتدا با معرفی بسیار کوتاهی به شما کمی شناسانده می‌شوند اما بعد از چند دقیقه‌ی ابتدایی به حال خود گذاشته شده و بیشتر در اوهام آنها به دنبال حفاری حقایقِ ناگفتنی‌شان می‌رویم. به جز یک دندان درد دائمی در فیلم هیچ خصوصیت بارزی از بابک در طول فیلم نمی‌توان نام برد. خود ندا نیز هیچ جنبه‌ای از یک شخصیت خاص را بروز نمی‌دهد. وقتی می‌خواهیم به درون روان یک شخصیت بپردازیم باید اول او را به درستی خلق کنیم وقتی شخصیتی خلق نشود پس روانی برای کاووش وجود ندارد و برای همین حس عبث بودن در فیلم موج می‌زند.

همین ساخته نشدن شخصیت‌ها روی کل روند فیلم تاثیر منفی گذاشته است. چراکه فیلم‌برداری و تدوین مناسب فیلم در درون هتل قابل قبول است و حس تشویش و تعلیق درونش وجود دارد اما به واسطه ساخته نشدن کاراکتر شما نمی‌توانید روی موج داستان سوار شوید تا تاثیری از آن بگیرید. از آن بدتر اتفاقات و سکانس‌های فیلم قابل پیش بینی و تکراری هستند بسیاری از صحنه‌ها ادای دینی به فیلم درخشش کوبریک (هفت فیلم برتر کوبریک) است. کل داستان را می‌توان در یکی دو خط خلاصه کرد و همین جزو مشکلات اصلی فیلم‌محسوب می‌شود. داستانی که به جزئیات توجه ندارد و آنها را کم اهمیت جلوه می‌کند و فقط به نشان دادن جنگ درونی شخصیت‌هایش بسنده کرده است.

اگر قرار بود جنگ درونی شخصیت‌ها را ببینیم و تمام داستان از ورود و خوابیدن بابک و ندا تا بیدار شدنشان در هتل توهم آنها یا طلسمی خاص باشد، پس سازندگان میتوانستند از جلوه‌های ویژه قوی‌تری استفاده کرده تا این اوهام قدرتمندانه‌تر تاثیرش را روی مخاطب بگذارد. کل روند ترس فیلم با ناپدید شدن عامل صدا یا تصویر توهمی به پایان می‌رسد و فیلم نمی‌تواند ترس و استرس خاصی را درونتان ایجاد کند. شما درون روان دو شخصیت ندا و بابک هستید پس گزینه‌های وهم آلود و خارج از منطق بسیاری پیش روی سازندگان فیلم بود اما آنها تنها به ظاهر شدن ناگهانی و غیب شدن ناگهانی صدا یا شخصی خاص در طول فیلم بسنده کرده و هیچ نوآوری در فیلم بکار نبرده‌اند.

اما از خوبی‌های اثر بازی درونی و عمیق شهاب حسینی و نیوشا نور است. از شهاب حسینی بازی‌های بهتر از این نیز دیده بودیم و بازی او را نمی‌توان جزو بهترین آثار بازیگری او به حساب آورد. اما با این حال او می‌داند چطور اوضاع نابسامان بابک و جنگ درونی‌اش را زنده کند و به بیننده منتقل کند اما بازی او بیش از حد معمول درونی است و همین کمی ریتم فیلم را کند کرده است. از آن طرف بازی نیوشا نور مطمئنا بهترین نقش آفرینی این فیلم محسوب می‌شود. بازی او عمیق است و دردِ درونِ شخصیت ندا را در بازی او حس خواهید کرد. از دیگر نکات مثبت فیلم می‌توان به آهنگسازی نیما فخرآرا اشاره کرد که در لحظات خاص شور خاص و حالتی مرموز به سکانس‌های فیلم بخشیده است.

نتیجه گیری…

در کل فیلم آن شب را اگر بدون قضاوت نگاه کنید شاید برایتان قابل قبول باشد اما در یک صورت می‌تواند شما را غافلگیر کند یا تحت تاثیرتان قرار دهد. به شرطی که فیلم‌های ترسناک کم نگاه کرده باشید. در غیر این صورت فیلم چیز خاصی برای گفتن ندارد اما درون مایه فیلم و بازی بازیگران و فیلم‌برداری اثر قابل تامل است و برخی صحنه‌های فیلم مانند سکانس پایانی به زیبایی خلق شده و می‌تواند ارزش یکبار دیدن را برایتان بوجود بیاورد.