نقد انیمه Samurai Champloo / سامورایی چامپلو

نقد انیمه Samurai Champloo

با سلام دوباره با نقد انیمه سامورایی چامپلو در سایت ساعت هفت همراه شما هستیم. سامورایی چامپلو در سال 2004 از شبکه Fuji TV پخش شد که در سال 2005 بعد از 26 قسمت به پایان رسید. این انیمه توسط Shinichirō Watanabe ساخته شده است که انیمه مشهور Cowboy Bebop را در کارنامه خود دارد. با ” نقد انیمه Samurai Champloo ” همراه ما باشید.

جنون مبارزه

داستان با صحنه اعدام کاراکترهای اصلی ماجرا شروع می شود که بخاطر اِعمال خشونت و خرابکاری و کشتن مردم توسط حاکم شهر به مرگ محکوم می شوند. اول با شخصیت موگن آشنا می شویم که پسری جوان و هرزه و ولگرد است، بعدها متوجه می شویم که او یک دزد دریایی بود. سپس با جین روبرو می شویم که در هیبت یک قهرمان گمنام به داد مردمِ رنج کشیده می رسد، اما او یک قهرمان نیست و گذشته سیاهی دارد که همیشه به دنبالش است. هر دوی این شخصیت ها به طور اتفاقی در یک کافه با هم روبرو می شوند. در آنجا دختری به نام فوو خدمتکار است و برای چندرقازی مجبور است جلوی هر کس و ناکسی خم شود.

از قضا پسرِ قلدرِ حاکم روستا هم در آن کافه مشغول هرزگی است و حسابی کُفر فوو را در می آورد. موگن وارد می شود و به دختر سفارش آب می دهد سپس به فوو اشاره می کند تا نزدیک تر بیاید و می گوید: “50 تا سکه برای اینکه شَر این آدما را از سرت خلاص کنم بهم بده.” فوو چانه می زند و در این هنگام پسر حاکم فوو را صدا می زند تا شراب بیاورد که فوو با بی احتیاطی شراب ها را بروی صورت پسر می ریزد، همراهان پسرک فوو را می گیرند و پسر حاکم می گوید برای مجازات باید یک انگشتت را قطع کنم. در این لحظه فوو فریاد می زند 1500 سکه و موگن بلند می شود. صحنه مبارزه ی موگن با مبارزه ی جین برای نجات یک روستایی از دستِ حاکم ترکیب می شود و انیمه به اوج خود می رسد، رقص شمشیرها در باران خون. در همین حال جین با چند حرکت افراد حاکم را می کشد و پول های روستایی بدبخت را به عنوان پاداش نجات دادن جانش بر می دارد! و به سمت همان کافه ای می رود که موگن در حال سلاخی است. بدون اخطارِ موگن به سمت جین حمله ور می شود و آنها وارد نزاعی تمام نشدنی می شوند. هیچ یک نمی تواند بر دیگری برتری یابد و نبردشان طولانی می شود در همین حال یکی از اعضای دارودسته پسرِ حاکم کافه را به آتش می کشد.  جین و موگن نمی توانند زیر آتش دوام بیاورند و وقتی به هوش می آیند خود را بسته در برابر حاکم می یابند و او آنها را به اعدام محکوم می کند. در مراسم اعدام که دارای صحنه سازی بسیار زیبایی است موگن و جین توسط فوو نجات می یابند و می گریزند. فوو بخاطر نجات جانشان از آنها می خواهد که او را همراهی کنند و به دنبال سامورایی آفتاب گردان بگردند و…

شخصیت های به یاد ماندنی

شینیچرو واتانابه به خوبی توانسته شخصیت هایی در ” سامورایی چامپلو ” خلق کند که به راحتی از ذهنتان پاک نشوند. موگن پسری هرزه و ولگرد است که فقط برای پول مبارزه می کند و دنبال مبارزی می گردد که برای او چالشی بزرگ باشد و نتواند با یک حرکت او را بکشد. موگن تنها به خود اهمیت می دهد و اگر بفهمد که به بازی گرفته شده به راحتی می تواند اطرافیانش را فراموش کند و راه خود را برود. کاری که در میانه سریال انجام می دهد. از آن طرف جین را داریم که دارای شخصیتی متفاوت است. موگن برون گرا و آنارشیست و قلدر معاب است در حالی که جین درون گرا و تودار است حتی نمی تواند احساساتش را به راحتی به زبان بیاورد. او یک سامورایی است که از مهارت بالایی در شمشیرزنی برخوردار است از گذشته او نمی گویم تا چیزی لو نرود. اما همین را بدانید که تمام اعضای دوجو ای (باشگاه شمشیرزنی) که در آن فنون شمشیرزنی را فرا گرفته به دنبالش هستند.اما وجه مشترک موگن و جین در این این است که هردو می خواهند مبارزی پیدا شود که بتواند در برابرشان دوام آورد هر دو نفر خود را استاد می پندارند که کسی قادر نیست در برابرشان دوام آورد. آنها به خود قول می دهند بعد از آنکه سامورایی آفتاب گردان را پیدا کردند با هم مبارزه کنند تا معلوم شود چه کسی بهتر است.

همانطور که قبلاً گفتم شخصیت های اصلی احتیاج به شخصیت هایی دارند تا پازل شخصیتی آنها را شکل دهند. در داستان های درام شما نباید تنها به فکر شخصیت پردازی کاراکترهای اصلی باشید باید آنها را مثل پازل پندارید که شخصیت های فرعی آنها را کامل می کنند. بتمن را مثال می زنم، مردی که جویای عدالت است و می خواهد حادثه ای که تمام دوران کودکی است را خراب کرد دیگر برای کسی تکرار نشود. اما این شخصیت پردازی اصلاً کافی نیست. زیرا بتمن ما با این که پیشینه ای دردناک دارد اما وقتی در برابر امثال جوکر و غیره قرار می گیرد تازه متوجه می شویم او اصلاً دارای شخصیتی با صلابت نیست و جوکر و خیلی های دیگه توانسته اند غرور او را خورد کنند و او را به زانو در آورند و به او بفهمانند که زندگی ناجوانمردانه و دردناک است. اما بتمن توانسته خود را پیدا کند و با هوش و زیرکی آنها را به زانو درآورد. در اینجا ما با شخصیت هایی یکه بزن طرف هستیم که هیچ کس جلودارشان نیست اما هستند افرادی که غرور آنها را بشکنند. از این دست شخصیت های فرعی در داستان بی شمارند و مبارزه جین و موگن با هر یک از آنها از لحظات لذت بخش انیمه است. شخصیت هایی مانند کاگه توگی کاریا که شمشیرزنی بسیار ماهر است که جین را با یک ضربه از پا در می آورد و یا سارا که زنی نوازنده است که بینایی خود را از دست داده و گذشته ای دردناک دارد. اینها و دیگر شخصیت هایی که دربرابر آنها قرار می گیرند باعث می شوند موگن و جین در لحظاتی برای نجات جانشان قمارهای سنگینی کنند. از آنطرف سفری که موگن و جین و فوو آغاز می کنند بسیار تماشایی است.

دختر معمولی اما با شخصیتی جذاب

فوو در واقع شخصیت اصلی ماست که نیّت اش از اینکه دنبال سامورایی آفتاب گردان می گردد تقریباً تا انتها برایمان روشن نمی شود اما می توانید حدس بزنید و همین حدس زدنِ نیّت او است که داستان اصلی را برایمان تکراری می کند، چون از همان ابتدا توانستم پیش بینی کنم که سامورایی آفتاب گردان چه کسی است. از این لحاظ می توان گفت که واتانابه شکست خورده است. اما روند داستان و حوادثی که در طول سفر این سه برایشان اتفاق می افتد آنقدر جذاب است که سامورایی آفتاب گردان را فراموش می کنید، دقیقاً اتفاقی که برای جین و موگن افتاد. فوو دختری است که تنها بزرگ شده و خود ساخته است از آنطرف شخصیتی رئیس گونه دارد و حتی می تواند به جین و موگن فرمان دهد. نویسنده حتی به آنها از غذا خوردن و آداب معاشرت و نحوه برخورد این سه نفر با موقعیت های گوناگون استفاده کرده و شخصیت های موگن و جین و فوو را متمایز از هم پرداخته است. که همین مسئله باعث ایجاد طنز موقعیت در انیمه شده و برای مخاطب می تواند مفرح باشد.

کارگردانی و صحنه آرایی انیمه بسیار خوب از آب درآمده و یقیناً شما را راضی خواهد کرد. انیمه را با خون و صحنه های محیرالعقول می شناسیم و این انیمه هم از این دست سکانس ها کم ندارد. اما چیزی که شما را در آخر ناامید می کند پایان بندی انیمه و سرانجام کاراکترهاست. زیرا در انتها از خود می پرسید چگونه موگن و جین از این مهلکه جان سالم بدربردند. مخصوصاً مبارزه جین با کاگه توگی کاریا که برای من غیر قابل باور بود، همین طور موگن که پایان بندی مبارزه اش شبیه فیلم هندی می شود. در قسمت آخر کاملاً واضح است که واتانابه و دیگران اصلاً نمی خواستند کاراکترهایشان را بکُشند دلیلش هرچه می خواهد باشد ولی این پایان بندی اصلاً مرا به وجد نیاورد و برعکس ناامید شدم.

نتیجه گیری

امیدوارم از مطلب ” نقد انیمه Samurai Champloo ” لذت برده باشید تا بعد…