نقد فیلم Fantasy Island / جزیره ی جنون

نقد فیلم Fantasy Island / جزیره ی جنون

فیلم ” جزیره ی فانتزی” اقتباس شده از مجموعه تلوزیونی به همین نام اثر Gene Levitt می باشد که در بین سال های 1977 و 1984 منتشر شده بود. این فیلم در تاریخ  14 فوریه  2020 به اکران در آمده و با نظرات بسیار منفیی از طرف منتقدین و مردم رو به رو شد. کارگردانی این فیلم را  Jeff Wadlow و نویسندگی فیلنامه را  Jillian Jacob و  Christopher Roach بر عهده داشتند. از جمله بازیگران مطرح فیلم می توان به Lucy Hale در نقش مِلِنی ، Maggie Q در نقش Gwen Olsen و همین طور Michael Peña در نقش Mr. Roarke اشاره کرد. با سایت ساعت هفت با نقد فیلم Fantasy Island همراه باشید.

خلاصه داستان…

در میان اقیانوس آرام جزیره ای وجود دارد که آرزوهای شما را به حقیقت مبدل می کند. مردم برای رفع نیازهای خود به جزیره می آیند و در آنجا با آرزوهای خود رو به رو می شوند. اما برآورده شدن هر آرزویی بدون عواقب هم نیست. جزیره به میهمانان چیزی که بیشتر از همه می خواهند را می دهد اما در عوض آنها را اسیر خود می کند. و اتفاقات و عواقب جبران ناپذیری را برای هر یک از شرکت کننده ها رقم می زند…

نقد فیلم Fantasy Island …

داستان فیلم جزیره ی فانتزی با سفر یک گروه مسافر به جزیره آغاز می شود. اما با وارد شدن هر یک از میهمان ها به آرزوها کم کم اتفاقات عجیبی در جزیره رخ می دهد و همه چیز به شدت واقعی و غیر قابل بازگشت می شود. در حقیقت آرزوها به وسیله ی یک سری بازیگر و پرسنل جزیره به صورت شبیه سازی درست نمی شود بلکه جزیره جادویی است و آرزوها را به واقعیت تبدیل می کند! حال هر آرزویی که برآورده می شود عواقبی را نیز برای فرد یا افراد آرزو کننده به دنبال دارد. پس جزیره شروع به بازی دادن افراد مختلف داخلش می کند و آنها را مانند عروسک های خیمه شب بازی به کنترل خود در می آورد. خوشی های زودگذر تمام می شود و جزیره شکل واقعی خود را نمایان می کند….

از همان ابتدا و معرفی شخصیت ها مشکل فیلم آغاز می شود. شخصیت ها به درستی شخصیت پردازی نمی شوند پس زیاد نمی توانید با آنها ارتباط جدی برقرار کنید و یک سری اتفاقات بی معنی پشت سر هم در داستان فیلم اتفاق می افتد که داستان فیلم را از فرم اصلی خود خارج می کند و فقط بیننده را گیج و منگ و بدون جواب رها می کند. پیچش ها و گره های داستانی شما را غافلگیر نمی کند بلکه کاملا قابل پیش بینی طراحی شده اند و راز اسرار آمیز بودن جزیره به شکلی کاملا احمقانه ساخته شده است و حتی از لحاظ فانتزی نیز توضیح درستی برایش آورده نمی شود. همینطور شخصیت های پراکنده ای که بی اهمیت وارد خط سیر داستان می شوند و بی دلیل تر از حتی ورودشان خیلی زود از خط اصلی داستان و کل فیلم حذف می شوند. همینطور داستان های پراکنده ی شخصیت های مختلف فیلم به شکلی کاملا ابتدایی به هم پیوند داده می شود و کاملا بیننده را از این نظر نا امید می کنند.

اگر یکی از ژانرهای فیلم را وحشت در نظر بگیرید باید این را بدانید هیچ ترسی در فیلم وجود ندارد! در کنار یک سری انسانِ زامبی نما که از سر و صورتشان خونابه ی مشکلی بیرون زده است که در صحنه های پراکنده به شکلی کاملا بی معنی نمایش داده می شوند، دیگر هیچ چیزی وجود ندارد و فیلم از عامل غافلگیری برای افزایش آدرنالین خونتان استفاده می کند که آن هم شکلی کاملا دست پا شکسته و بدون جذابیت دارد. فیلم نه موضوع خاصی دارد نه فرم روایی خاصی را رعایت کرده است. حتی از لحاظ طنز و صحنه های دراماتیک هم خالی و بدون عمق است.

بازی بازیگران بسیار ضعیف است و عکس العمل های آنها نسبت به اتفاقات بسیار مصنوعی درست شده است و آنها نمی توانند به واسطه ی داستان ضعیف فیلم شخصیت های درستی خلق کنند. از شخصیت Mr. Roarke بگیرید که فرد شماره یک در جزیره است ولی اصلا شخصیت خاصی ندارد، نه منفور و بد ذات است و نه شخصیتی خاکستری دارد! شما هیچ حسی نسبت به او ندارید چرا که سرنوشت او یا حتی شخصیت های دیگر اهمیتی ندارد! پنج شخصیت دیگر به عنوان مهمان پا به جزیره می گزارند. دو برادر Brax Weaver و J. D. Weaver برای خوش گذرانی به جزیره می آیند.(که می توان گفت بدترین شخصیت های داستان هستند) Melanie Cole برای انتقام از قلدر دوران نوجوانی اینجا آمده است. (با ارفاق مهمترین شخصیت داستان است) Melanie Cole برای اینکه سرباز خوبی شود و آن را تجربه کند و Gwen Olsen پشیمان از انتخاب اشتباه پنج سال پیشش پا به جزیره گذاشته است. یک شخصیت دیگر هم که در دل جنگل مخفی شده است! در کل با هیچ کدام از این شخصیت ها همراه نخواهید شد و سرنوشتشان برایتان بی اهمیت خواهد بود!

فیلم جزیره ی فانتزی پایه ی اصلی خود را به جای مرموز کردن جزیره و دادن جان به آن با ساخت یک شخصیت منفیِ قابل درک یا شخصیت های مثبت پر اهمیت ، فقط به غافلگیر کردن شما بسنده کرده است. انگار اگر یک فیلم هیچ موضوع ، محتوا و جذابیتی نداشته باشد ولی در آخر شما را غافلگیر کند به یکباره تبدیل به فیلمِ خوبی می شود! اما اینطور نیست و فیلم نمی تواند با هیچ کدام از اجزایش شما را درگیر کند و در آخر بیننده از دیدن فیلم نا امید خواهد شد. و حتی غافلگیری آخر فیلم نیز کاملا غیر منطقی است و اصلا هیچ نشانه و رفتار درستی از آن در طول فیلم حتی به شکل غیر مستقیم نشان داده نمی شود. مثل اینکه یک رنگ که در طول فیلم سیاه بوده بی دلیل سفید شود و شما را غافلگیر کند!

نتیجه گیری

امیدواریم از مطلب  ” نقد فیلم Fantasy Island ” لذت برده باشید تا بعد…