نقد فیلم Tigertail/ خروج از تعلقات
دم ببر (Tigertail) فیلمی در سبک درام و ساخته الن یانگ است. یانگ پیش از این تجربه بازیگری، نویسندگی،تهیه کنندگی را در کارهای (پارک ها و تفریح ها) و (استاد هیچ) را داشته است و این بار در فیلم دم ببر علاوه بر نویسندگی اثر، تجربه کارگردانی را نیز داشته است. از بازیگران این درام می توان به tzi ma ، chiristine ko ، Hong -chi lee ، fiona fu ، kuie mei yang اشاره کرد. دم ببر محصول کشور امریکا می باشد و در 10 آپریل 2020 توسط شبکه نتفلیکس منتشر شده است. با سایت ساعت هفت با ” نقد فیلم Tigertail ” همراه باشید.
برای خواندن مطالب بیشتر در مورد فیلم های 2020 به لیست فیلم های سال 2020 مراجعه فرمایید.
خلاصه فیلم
پین جوی (Hong -chi lee) پسری نوجوان از قشر فرو دست کشور تایوان است که به همراه مادرش( kuei mei yang) در شرایط نابسامان اقتصادی در کارخانه ای مشغول به کار است و روزگار سختی را می گذرانند. او برای تغییر شرایط و فراهم کردن رفاه مادرش به ناچار مجبور به مهاجرت و ازدواج با دختر رئیسش و فراموشی معشوقه اش می گردد و مادر و میهنش را به مقصد آمریکا ترک می کند. اما در طی سال ها ، پین از مفهوم زیستن دور می شود…
نقد فیلم Tigertail
تغییر یکی از اصلی ترین ترس های انسان است، که می تواند روح را دچار تشویش و اضطراب کند. مهاجرت به کشوری دیگر از تغییراتی بزرگ در زندگی انسان هاست که به دنبال آن دلهره و نگرانی را در مهاجر ایجاد می کند ، زیرا باید به بهای رسیدن به عمق واژه” بهتر” در انتظار ناشناخته ها بود و در مقابل این ” بهتر” می بایست به چالش کشیده شد و گاهی با بهره مند شدن از مزایایی که روزی دغدغه بودند پا بر روی تعلقات روحی گذاشت و زندگی جدیدی را شروع کرد. فیلم دم ببر بر اساس تجربیات شخصی یانگ ، کرگردان اثر نوشته شده است و کاراکتر پین ترسیمِ پدرِ یانگ و سختی ها و مشکلاتی است که او و خانواده اش در جریان فقر و مهاجرت گریبان گیرشان شده بوده است را به تصویر می کشد. پین با سرشتی پاک که در جوانی شخصیتی شاد و پر انرژی داشته است به مروز زمان تبدیل به شخصی سرد و منزوی شده است ، و در ارتباط با دخترش و خانواده خود دچار مشکل شده و این مسئله ریشه در گذشته پین دارد .او در کودکی با زندگی در منطقه ای اشغالی در معرض خطر بوده و مجبور بوده است مانند یک بزرگسال رفتار کند و عواطفش را نادیده بگیرد.
نصیحت (( قوی باش و هرگز اجازه نده کسی تو را در حال گریه کردن ببیند )) در زمانه ای به کمک پین می آید اما در آینده این پند، او را در ارتباط با فرزندش و تعامل احساساتش با او دچار مشکل می کند. در پایان فیلم ما شاهد گریه کردن پین هستیم در حالی که در آغاز فیلم او از این کار توسط مادربزرگش منع شده بود. او در جوانی احساساتش را زیر پا می گذارد تا سرنوشتش خوش رقم بخورد ، پین رویا پردازانه به دنبال رفاه می رود اما جوانیش را بهای آسایشش میکند و از خود غافل می شود. در صحنه ای از جوانی پین او در کلوبی در تایوان به رقص آمریکایی با معشوقه اش می پردازد اما در زمان زندگی در آمریکا و روبرو شدن با سرنوشتش تنها صفحه موسیقی اش را نیز دور می اندازد، تغییر کارکتر پین ، گوشه گیر و منزوی شدنش را از اواسط فیلم کاملا لمس می کنیم.
داستان مملو از خاطرات است . فیلم در تعلیق بین گذشته و حال روایت می شود. پین شناور در خاطره هایش است. او در تمام لحظات زندگیش تنها است .حتی بعد از طلاقش ، شروع مجدد ارتباط با معشوقه اش که حالا صاحب زندگی جدیدی شده او را ناامید می کند و او باز هم غرق در تنهایی است اما این بار در رفاه. کارگردان یانگ علاقه ای به پرداختن به حاشیه ها و اضافات ندارد همانند نشان ندادن مادیات ( حتی زمانی که تنها با تکیه بر دیالوگ سعی در توصیف اوضاع اقتصادی نسبتا خوب خانواده معشوقه پین دارد) و یا حضور افراد خارجی در فیلم در زمان اقامت و کار در آمریکا،و علت شکست ارتباط دختر پین با نامزدش و… ندارد و تنها می خواهد به درون شخصیت اصلی پا گذارد و بر عواطفش تمرکز کند . همانطور که در آغاز فیلم، در شالیزار پین به سمت پدر و مادر خیالی اش می دود و آن ها را تصور می کند. این ها باعث می شود کمی روایت فیلم دچار مشکل شود و شما نتوانید به صورت کامل با شخصیت های مختلف و روایت داستانی آن همراه شوید و این خلع را در طول فیلم حس خواهید کرد.
نتیجه گیری
نتیجه گیری…
امتیاز فیلم Tigertail
دم ببر فیلمی متاثر کننده و قابل تامل است و بدون استفاده از فضای غمناک و سیاه نمایی داستانش را بازگو کرده است. این فیلم شعار نمی‌دهد اما جبر جغرافیایی را بی دخالت نمی‌بیند. یانگ مخاطب را به بازی نمی‌گیرد اما از تمام المان‌های خود نیز بهره نمی‌برد و این مشکل اساسی فیلم است. فیلم دم ببر یک فیلم متوسط است که داستان سرراستی را تعریف میکند و در روایت به شکل کامل نمی توان مخاطب را با خود همراه کند.
