بررسی بازی Death Stranding / اتحاد تنها راه نجات

بررسی بازی Death Stranding

بازی Death Stranding در 8 نوامبر امسال(2019) به صورت انحصاری برای PS4 منتشر شد و نقد ها و امتیازهای متفاوتی را از وب سایت ها و مجلات بازی دریافت کرد. Death Stranding به کارگردانی و تهیه کنندگی بازی ساز معروف Hideo Kojima توسط تیم Kojima Productions ساخته و آماده شده است. در این بازی از چهره واقعی بازیگران مطرح استفاده شده که به صورت Motion Capture به ایفای نقش پرداخته اند. این بازی همچنین در تاریخ 14 جولای برای PC نیز منتشر شده است. با ما در سایت ساعت 7 با بررسی بازی Death Stranding همراه باشید.

“با همکاری: علی عظیمی”

انتشار اولیه: 6 آذر 99

به روز رسانی: 5 مرداد 99 (توضیحات جدید اضافه شد)

اتحاد تنها راه نجات است

دنیایی رو به نابودی و انسان هایی از همیشه دور تر و غریب تر شده اند. دنیایی که خالی و ترسناک و وحشت زده است. Death stranding دنیای ترد شده ی انسان هاست. جایی که زندگیِ عادی دور تر از هر وقت دیگر به نظر می رسد. اتحاد و یکپارچه کردن دنیایی که از هم گسیخته شده، هدف واحد این بازی است. در بازی Death stranding شما حس تنهایی و خلع خواهید کرد و در عین حال حس همکاری و کمک کردن نیز به شما دست می دهد… این یک بازی متفاوت در دنیای بازی های کامپیوتریست هرچند هر چیز جدیدی دلیل بر جذاب بودن و عالی بودن آن نیست. با این وجود همین که جسارت ساخت بازی های متفاوت را کوجیما در خود می بیند قابل تحسین است.

       بیشتر به مانند فیلمی سینمایی می ماند که شما کنترل قهرمان آن فیلم را در اختیار دارید.

بازیی که بیشتر به مانند یک فیلم سینمایی بلند می ماند…

اگر با سری متال گیر آشنایی داشته باشید حتماً می دانید که سبک هیدئو کوجیما در بازی سازی چگونه است. بیشتر به مانند فیلمی سینمایی می ماند که شما کنترل قهرمان آن فیلم را در اختیار دارید. یادم می آید در شماره دوم بازی “متالگیر” بیشتر از آنکه در حال بازی کردن باشم، در حال تماشای Cut-Scenes های بازی بودم. میان پرده هایی که بعضاً طولانی و پر از دیالوگ بودند. حال بازی Death Stranding به طور کامل به مانند یک فیلم سینمایی است. از آن طرف با استفاده از موشن کپچر، بازی باز شاهد بازیگردانی و Act های حرفه ای از سوی بازیگرانی سرشناس است. هیدئو کوجیما دیگر به استفاده از صداپیشه های حرفه ای و خلق شخصیتی مجازی بسند نکرده و تمام شخصیت های اصلی داستان خود را با استفاده از موشن کپچر و بهره گیری از چهره واقعی خودِ بازیگران به تصویر کشیده است (البته برای بعضی از کاراکترها از صداپیشه استفاده شده است). بدین ترتیب شما شاهد صحنه هایی بسیار واقع گرایانه هستید و در عین حال از بازی های بازیگران نیز لذت خواهید برد.

داستان یک باربر…

در واقع در حال حاضر که این نقد را می نویسم، نمی دانم در حال نقد یک بازی هستم یا یک فیلم، Death Stranding به طرز عجیبی مرز بازی و سینما را شکسته است. از همان ابتدای شروع بازی کوجیما در حال به رخ کشیدن قدرت موشن کپچرینگ بازی است. شما در بازی کنترل Sam Porter Bridges (با بازی Norman Reedus) را بر عهده دارید که یک باربر (Transporter Cargo) است، وقتی با وسیله ای شبیه موتورسیکلت در حال گذر از کوهستان است، ناگهان در برابرش یک Fragile (با بازی Léa Seydoux) به یک باره پدیدار می شود. سَم کنترل موتورسیکلت را از دست می دهد و به زمین می خورد و با بدشانسی موتورش به داخل درّه سقوط می کند. زمانی مشکلاتش چند برابر می شود که باران شروع به باریدن می کند. اما این باران معمولی نیست هرچه که به آن برخورد کند را به سرعت پیر کرده و وضعیت اش بدتر و بدتر می شود. سَم به سرعت در غاری پناه می گیرد، که از بختِ بدش گرفتار یک BT (موجوداتی نامرئی که ریشه در Beach (ساحل) دارند که گفته می شود این سرزمین به دنیای بعد از مرگ متصل است (Afterlife))، می شود و نمی داند چه کار کند که دوباره همان Fragile به دادش می رسد، BT ها که تنها جای دستانشان بروی زمین قابل مشاهده است، از سقف غار شروع به حرکت می کنند و از میان سَم و Fragile عبور می کنند و…

         BB ها یا Bridge Baby ها نوزادانی هستند که در یک رحم پایدار (StillMother’s Wombs) قرار دارند. این نوزادان قادر هستند با ابعاد دیگر ارتباط برقرار کنند و حامل خود را از حضور BT ها با خبر کنند.

پر از اتفاقات نفس گیر…

بازی پر است از صحنه های نفس گیر است که هریک از آنها ممکن است شما را سرجایتان میخکوب کند. دوباره به داستان بازی برگردیم زیرا قصه ی بازی کمی پیچیده است. همه می دانیم کیهان (Universe) توسط یک انفجار بزرگ (Big Bang) بوجود آمد، انفجاری که زمان و مکان و سیاره ی ما را ساخت، اما در این قصه انفجاری دیگری رخ داد که باعث شد تقریباً بشریت رو به انقراض برود. از آمریکا تنها چند شهر باقی مانده است. که به آنها UCA (شهرهای متحد امریکا) گفته می شود. سَم در یکی از این شهرها زندگی می کند (شهر اصلی یا پایتخت) و کارش همانطور که گفتم رساندن بسته های مفقود شده و یا در راه جامانده به شهرهای دیگر است.

وقتی اولین بار به شهر می رسید فردی به شما می گوید که در حال حمل جسدی به کوره است تا آن را بسوزاند. (برای اینکه BT ها به اجساد علاقه دارند و باعث جذب آنها به سمت خود می شوند و این ممکن است امنیتِ مردم و به طور کل شهرها به خطر بیاندازد، حتی ممکن است شهر از بین برود) او از سَم می خواهد که او را در این راه کمک کند. در حال گذر از میان راه های پُر پیچ و خم و آخرالزمانی بازی، BT ها به سوی جسد کشیده می شوند. این صحنه از بازی را در یکی از تریلرهای بازی دیده اید، قصدم از تعریف دوباره آن، توضیح در مورد نوزادی است که در این صحنه به سَم واگذار می شود. BB ها یا Bridge Baby ها نوزادانی هستند که در یک رحم پایدار (StillMother’s Wombs) قرار دارند. این نوزادان قادر هستند با ابعاد دیگر ارتباط برقرار کنند و حامل خود را از حضور BT ها با خبر کنند.

شما باید بعد از هر ماموریت این BB ها را به پایگاه برگردانید زیرا استرس زیاد ممکن است آنها را بکشد، Chiral Network ها برای همین کار ساخته شده اند. رحم پایداری که نوزاد درون آن قرار دارد در واقع منبع اصلی ارتباط نوزاد با بُعد دیگر است که قادر هست BT ها را حس کنند. بعد از چند بار هم سفر شدن با BB به او اُخت می گیرید و یک حس خاص بین شما ایجاد می شود چرا که در طول مسیر باید مراقب او باشید و او را همیشه ساکت و آرام نگهدارید. این یک حس پدر و فرزندی را بین شما بوجود می آورد و با اتفاقات پیش رویتان لحظات دراماتیک زبیایی را برایتان خلق می کند.

گیم پلی بازی بعد از کلی Cut Scene سینمایی که می بینید آغاز می شود. در جایی که سَم باید بین شهرهای باقی مانده ارتباط ایجاد کند تا آمریکا و مردمش را نجات دهد. در این میان اما anti-UCA ها گروهی هستند که با این ارتباط برقرار کردن شهرها (هر شهر را یک گره می نامند) مخالف هستند و UCA آنها را تروریست می نامد. سَم باید همه شهرها را به Chiral Network متصل کند تا آنها بتوانند در برابر BT ها پایدار بمانند. اما در میان مسیرتان حتما anti-UCA و BT ها و دشمنان دیگری سد راه شما در راه متحد کردن شهرها خواهند شد.

حمل و نقل بار در دنیای بزرگ بازی…

گیم پلی بازی تشکیل شده از رساندن Cargo ها به شهر، درگیری با راهزنان و BT ها که مورد آخر بسیار نفس گیر است. باید نفس خود را حبس کنید و تا جای ممکن آرام حرکت کنید تا آنها متوجه حضور شما نشوند. البته این روش همیشه جواب نمی دهد. درگیری با آنها بسیار سخت است و نابودی آنها مشکل، اما غیر ممکن نیست. بهترین سلاح برای روبرو شدن با آنها Blood Grenade (که از خون خود سم بوجود می آید) است، البته سلاح های دیگری هم میتوانید استفاده کنید مانند Blood Bullets و Anti BT Gun اما در آخر بهتر است سعی کنید آنها را بی خیال شوید و از درگیری با آنها اجتناب کنید، زیرا هنگام درگیری خسارات زیادی به Cargo هایتان وارد می شود. مخصوصاً اگر از جمله افرادی هستید که می خواهید تمام مراحل بازی را امتیاز S به پایان ببرید.

سیستم امتیاز دهی بازی Death Stranding بدین صورت است که باید موفق شوید Cargo ها را به سلامت به مقصد برسانید، تمام Cargo های مفقود شده در مسیر را نیز بیابید (نگران نباشید نقشه جای آنها را به شما نشان می دهد). بعد از این بازی State های شما را به میزانِ موفقیت شما در ماموریت افزایش می دهد. که قادر خواهید بود حجم بیشتری Cargo  را حمل کنید، یا در درگیری ها شانس بیشتری برای عکس العمل سریع داشته باشید. اما بالاخره همیشه هم نمی توانید در نبردها موفق باشید و ممکن است کشته شوید، در اینجاست که بازی به شما جلمه معروف و نوستالژی Game Over را نشان نخواهد داد! بلکه در این هنگام سَم درون اقیانوسی قرار دارد ( سَم یک Repatriate  است که بعد از مرگ به دنیای زیر آب کشیده می شود) که باید او را به جسم مادی اش برسانید تا دوباره احیا شود اما در این هنگام با یک Voidout روبرو خواهید شد که به مانند انفجاری هسته ای است و تمام محیط محل مرگ را تحت تاثیر قرار می دهد. به گفته خود بازی به نقطه ای غیر قابل بازگشت می رسید.

     در حقیقت درست “راه رفتن” مهمترین موضوع بازی است و برای انجام اینکار برخلاف بازی های دیگر باید برای قدم به قدم راهتان برنامه ریزی کنید.

دنیایی که از لحاظ ظاهری بسیار بزرگ و پر از جزئیات ساخته است. اما جهان بازی تهی از هر چیزی است و هیچ موجود زنده ای در طول مسیر بردن بسته ها در آن پیدا نخواهید کرد. (به جز BT ها و تروریست ها) چرا که بازیکن در بازه ای از زمان بازی می کند که بیشتر نسل بشر از بین رفته است. بردن بسته ها دارای پیچیدگی های خاص خود می باشند. انتخاب‌ مسیر درست و حتی تمام قدم هایی که در مسیر راه می گذارید باید حساب شده باشند. مقدار باری که برای حمل کردن انتخاب کردید و یا مسیری که برای بردن این بارها مشخص کردید همه و همه در گیم پلی بازی تاثیر گذار هستند. بار زیاد می تواند سرعت شما را کم کند و چیدمان اشتباه بار روی پشتتان باعث این می شود که کنترل خود را در طول مسیر از دست دهید و کوچکترین سنگ ریزه میتواند سرعت شما را کم کرده و باعث منحرف شدن بار و ریختن و صدمه دیدن آنها شود‌ و همینطور صدای BB را نیز در می آورد. در حقیقت درست “راه رفتن” مهمترین موضوع بازی است و برای انجام اینکار برخلاف بازی های دیگر باید برای قدم به قدم راهتان برنامه ریزی کنید.

بیشتر طول مسیرِ بازی را باید با پای پیاده سر کنید. اما به مرور در طول بازی شما پیشرفت هایی را خواهید داشت که باعث می شود کارتان در بردن محموله ها  و همینطور مبارزه با دشمنان آسان تر شود. یعنی اگر بتوانید چند ساعت اولیه ی بازی را بگذرانید بازی امکانات بیشتری به شما می دهد تا کارتان را راحت تر بکند‌. انواع وسایل نقلیه برای شما و یا برای بارهایتان ، انواع سلاح ها و یا نارنجک ها که می توانید دشمنان را راحت تر از پیش رو بردارید. همین پیشرفت در طول مسیر بازی شما را بیشتر به سمت جلو و ادامه دادن بازی سوق می دهد.

بازی Death Stranding یک بازی single player است اما اگر آنلاین شوید در طول مسیر مانند بازیهایی مثل dark souls راهنمایی ها و کمک هایی از دیگر بازیکنان دریافت خواهید کرد. مانند علائمی همچون به محل خطر نزدیک شدید و یا محل هایی برای تحویل بار و یا شارژ برقی موتور و یا ماشینی که استفاده می کنید نیز در بازی وجود دارد. این بخش از بازی ، از قسمت هایی است که “کوجیما” به خوبی تعامل را بین بازیکنان برقرار کرده است و حتی شما شاهد سازه های بسیار جالبی که توسط بازیکنان دیگر ساخته شده اند در طول مسیرتان خواهید بود. مانند جاده ها ، پل ها و حتی بخش هایی که بتوانید محموله های اضافی را زودتر تحویل دهید و سبک تر شوید و شما برای تشکر از فرد می توانید او را لایک کنید. این مسئله دقیقا برای شما نیز صدق می کند و می توانید به ساخت و ساز بپردازید و از بازیکنان دیگر لایک دریافت کنید. این سیستم تعامل میان بازیکنان را بیشتر کرده و محیط مرده ی بازی را قابل تحمل تر می کند. و شما را به انجام کارهای گروهی بیشتر سوق می دهد.

خسته کننده…

اما بازی تا حدودی خسته کننده می شود، از یک طرف دیدن Cut Scene ها طولانی و از طرفی دشمنان تکراری و حمل Cargo ها از یک سوی خود نقشه برای من همان ابتدا خسته کننده شد. خوشبختانه Boss های بازی از طراحی بی نظیری برخوردارند و مبارزه با هریک چالشی و نیاز به استراتژی مخصوص به خود را دارد. که حداقل می توانید اینطور برداشت کنید که گیم پلی خسته کننده را به جان می خرم تا Cut Secen های ملال آور اما پر زرق و برق ببینم و از مبارزه با Boss ها لذت ببرم!!

گرافیک و موسیقی در یک کلمه عالی است، در بخش موزیک از آهنگ های گروه های مختلفی استفاده شده که به حال و هوای بازی نزدیک ترند و اتمسفر بازی را برایتان آخر و زمانی می کنند. در عین حال در بخش گرافیک و چهره پردازی شاهد یکی از بهترین موتورهای گرافیکی در نسل هشتم هستیم. جزئیات محیط بازی بسیار زیاد است و شما شاهد محیطی با اتمسفری زنده و پویا هستید که کاملا به گیم پلیِ بازی پیوند خورده و آن را کاملا تحت تاثیر خود قرار می دهد. چرا که سبب می شود شما تجربه ای واقعی از پایین آمدن از یک سراشیبی تند و یا گذر از یک رودخانه ی خروشان تجربه کنید.

    اگر قصد لذت بردن از بازی را دارید در بازی Death Stranding شما غرق در دنیا و جو بازی خواهید شد و قدم‌هایتان را در طول بازی پر معنی می‌بینید.

نگاهی کوتاه به نسخه ی PC بازی Death Stranding (علی عظیمی)

یک سری نگاه‌های سطحی به برخی بازی‌ها یا قضاوت در مورد بازیی فقط از روی گیم پلی منتشر شده آن یا قضاوت از روی نفرت پراکنی چیزیست که در این روزها به شکل عادی در حال تجربه آن هستیم. نفرت پراکنیی که به هر دلیلی برای بازی Last Of Us 2 (بررسی بازی The Last of Us Part II ) اتفاق افتاد و چه نفرت پراکنی که برای آخرین ساخته هیدو کوجیما باب شده‌است. اما در اصل فارغ از تمام این بحث‌ها اگر بپذیریم هرکس با دیدگاه و البته تجربه‌ی خودش نسبت به دنیای سرگرمی نگاه می‌کند ، تمام این مشکلات حل می‌شود. هم آن کسانی که بازی را تجربه کرده و خوششان نیامده و با دلایل منطقی نقاط ضعف بازی را گوشزد می‌کنند درست می‌گویند و هم آن کسانی که از بازی خوششان آمده از آن لذت بردند. تکلیف یک عده که کاملا مشخص است! کسی که عنوانی را “زباله” خطاب کند دیگر جای بحث و فکر در مورد نظر او نیست چرا که از قبل از تجربه اثر ، نظرش از پیش مشخص بوده و اکنون می‌خواهد خیلی بلند فقط نظرات شخصیش را فریاد بزند و به دیگران تحمیل کند که من درست می‌گویم.

اما آخرین ساخته‌ی کوجیما بر روی کامپیوتر نیز چنین حسی دارد عنوانی که نمونه مشابه‌ای از آن وجود ندارد و کاملا منحصر به فرد است. بسته به اینکه چگونه بتوانید با گیم‌پلی بازی ارتباط بگیرید لذت بیشتری نیز از بازی خواهید برد. اگر محض خنده و درست کردن کلیپ‌های یوتوبی میخواهید بازی کنید و بدون فکر و فقط با پرش از کوه می‌خواهید بالا بروید و بعد پشت سرهم بیفتید و به محموله‌ها آسیب برسانید و در آخر نمره یک به بازی بدهید بحثش جداست اما اگر قصد انجام بازی را دارید قواعد آن مشخص است.

اگر قصد لذت بردن از بازی را دارید در بازی Death Stranding شما غرق در دنیا و جو بازی خواهید شد و قدم‌هایتان را در طول بازی پر معنی می‌بینید. وقتی به یک دره عمیق می رسید می‌توانید از خود تنابی به جای بگذارید تا بازیکنان دیگر وقتی به آنجا برسند از آن استفاده کنند. بین دره پلی بزنید تا اثری از خود به جای بگذارید و در دنیای بازی مفید و تاثیرگذار باشید. بخش آنلاین بازی و تعاملی که با دیگر بازیکنان دارید یکی از بخش‌های بسیار مهم بازی Death Stranding محسوب می‌شود.

مسلما بازی Death Stranding برای همه ساخته نشده‌است. اگر با دیدگاه بدبینانه به بازی نگاه کنید یا توقع گیم‌پلی شبیه به بازی‌های دیگر را داشته باشید ممکن است بعد از مدتی از بازی خسته شوید. اما اگر با دید مثبت وارد بازی شوید و به دنبال یک تجربه‌ی خاص از یک بازی منحصر به فرد باشید مسلما این بازی برایتان به یک خاطره‌ی ماندگار تبدیل خواهد شد و حتی می‌تواند به عنوان یکی از بهترین بازیهای سال نیز برایتان ماندگار شود.

در نسخه‌ی PC شاهد یک پورت خوب و قدرتمند هستیم که کم نقص است و جزئیات گرافیگ بازی بهبود خاصی دیده‌است و می‌توانید در سیستم‌های قوی حتی با کیفیت و فریم ریت بهتری بازی را تجربه کنید. این کمک می‌کند بیشتر غرق در جو محیط شده و از آن لذت ببرید. بازی به خوبی با وجود این امکانات اتمسفری زیبا و باورپذیر خلق کرده به یک سیستم آب و هوایی بسیار وسیع نیز در آن بکار برده که بسیار دیدنی است.

بازی Death Stranding یک بازی متفاوت است اگر قصد تجربه‌ی یک گیم پلی همیشگی را دارید انتخاب‌تان برای تجربه‌ی بازی اشتباه است. اگر دید منفی نسبت به گیم‌پلی و بازی دارید از این بازی بگذرید اما اگر آمادگیِ تجربه‌ی یک عنوان منحصربه‌فرد را دارید حتما از تک تک لحظاتی که در این بازی حتی قدم می‌زنید نیز می‌توانید لذت ببرید. چراکه در طول داستان بازی در حال ساخت چیزی هستید و روند بازی طوری پیش می‌رود که همه چیز در آن پراهمیت می‌شود…

بازی Death Stranding

نکات منفی

گیم پلی خیلی سریع تکراری و یکنواخت می شود، نبود تنوع در دشمنان، میان پرده های طولانی

نکات مثبت

گرافیک عالی، یکی از بهترین موشن کپچرینگ های بازی های رایانه ای، موسیقی خوب، طراحی Boss های عالی ، اتمسفر کم نظیر ، چیزهایی عجیبی که فقط در این بازی تجربه خواهید کرد!

نمره نهایی (عالی)

در آخر باید گفت بازی Death Stranding یک بازی کاملاً متفاوت است، عده ای آن را یک شکست برای هیدئو کوجیما و عده ای آن را نوآورانه خوانده اند. اگر از صاحبان کنسول PS4 هستید که خرید این بازی را به شما توصیه می کنم و اگر دارای یک PC قدرتمند هستید نگران نباشید بازی تابستان سال 2020 برای Microsoft Windows هم به بازار خواهد آمد. و مطمئنا ارزش تجربه کردن دارد.