بررسی سریال کرهای All of Us Are Dead / ما همه مردهایم
“ما همه مردهایم” سریالی کرهای در سبک اکشن-هیجانی است که داستانِ گروهی از نوجوانان دبیرستانی را دنبال میکند که در پی یک همهگیریِ ناگهانی دچار مشکلات زیادی میشوند. “ما همه مردهایم” یکی دیگر از عناوین کرهای چند سال اخیر است که به دنیای مردگان پا گذاشته است! (از جمله معروفترین عناوین معروف در این زمینه در چند سال اخیر میتوان به سریال Kingdom یا فیلم قطار بوسان اشاره کرد.) مجموعهای که روایتگر آغاز همهگیر شدن ویروس زامبی، اینبار در یک دبیرستان کرهای است. در این سریال گروهی از شاگردان دبیرستان در راهروها، کلاسهای مختلف و بخشهای گوناگون مدرسه شاهد اتفاقات وحشتناکی هستند و از هر سمت در محاصره زامبیهایی که قبلا همشاگردی یا معلمهایشان بودند قرار گرفتهاند و هر لحظه مرگ را مقابل چشمانشان میبینند. این اتفاقات هیجان انگیز و در برخی مواقع طولانی و خسته کننده به نظر میرسد، با این حال All of Us Are Dead سریالی است که با تمام نقاط ضعف و قوتش که جلوتر به آنها اشاره میکنیم به راحتی میتواند شما را با داستانش همراه کند و تا پایان درگیر اتفاقاتش نگهدارد. این سریال در تاریخ ۸ ژانویه ۲۰۲۲ در ۱۲ قسمت از شبکه نت فلیکس منتشر شده است. در ادامه با بررسی سریال کرهای All of Us Are Dead در خدمت شما هستیم.
داستانک: نکات مثبت و منفی سریال All of Us Are Dead (جدید)
مطلب مرتبط: بهترین انیمه و سریال های سال 2022 تاکنون (جدید)
بررسی سریال کرهای All of Us Are Dead
سریال All of us are Dead با همان سکانسهای ابتداییاش نشان میدهد که بنا ندارد زیاد به جزئیات داستانش اهمیت آنچنانی بدهد. بعد از صحنههای زد و خورد اولیه، پدری را بدون هیچ حسی در حال کشتن پسرش که به نوعی زامبی شده، میبینید! در سکانس بعدی در عین تعجب میبینیم که جنازه پسرش را درون کیفی میگذارد و به بیرون بیمارستان میآورد. (چطور از جلوی چشم حراست بیمارستان یا پرستاران و… اینکار را انجام داده؟) از همان ابتدا سریال برای بیننده روشن میکند که به جزئیات بیاهمیت است و قصد ندارد به چرایی اتفاقات به طور دقیق پاسخ دهد و بدون اینکه به نکات داستانی و سینمایی اهمیت زیادی قائل باشد، تنها هدفش ایجاد هیجان درون مخاطب است.
در ادامه به دبیرستان هیو سانگ میرویم تا به داستان اصلی سریال برسیم و با شخصیتهای کلیدی آشنا شویم. جایی که مشخص میشود، مرد “سوجو” نام دارد و معلم دبیرستان است. در حقیقت پسر سوجو که توسط عدهای قلدر در مدرسه، مورد آزار و اذیت قرار میگرفت، روزی خودکشی میکند. او از این عمل جان سالم بدر میبرد اما این اتفاق باعث میشود که سوجو که قبلا یک داروساز بود از کروموزم شجاعت و خشم موش (موقع خطر) استفاده کند و آن را به دارویی تبدیل کند و این ماده را به پسرش تزریق کند! این تزریق شجاعت و خشم کاذبی درون پسر بوجود میآورد اما در پی مرگ پسر طی اتفاقی، مغز او توسط این ماده یا ویروسِ تزریق شده تحت کنترل قرار گرفته و به نوعی او به مرده متحرک یا زامبی تبدیل میشود. سوجو تمام تلاشش را برای درمان پسر و جلوتر زنش که توسط پسرش گاز گرفته میشود انجام میدهد اما این آزمایشات بیفایده بوده و حتی او عامل اصلی پخش آلودگی در مدرسه محل کارش میشود! در پی این اتفاق تمام افراد داخل دبیرستان کم کم تبدیل به زامبی میشوند… و در عرض چند ساعت همهگیری گسترش یافته و تمام شهر را مرگ فرا میگیرد…
داستان اصلی در دبیرستان هیو سانگ دنبال میشود جایی که چندین همکلاسی و دوست برای نجات از این شرایط بحرانی در تکاپو هستند. از طرفی سریال به اتفاقات مرتبط دیگری مانند داستان ارتش که برای جلوگیری از گسترش ویروس به سایر شهرها دست به قرنطینه شهر زده نیز سرک میکشد و به این ترتیب اتفاق پیش آمده را از زوایای مختلف مورد بررسی قرار میدهد. اما داستان اصلی در همان دبیرستان و شاگردان گرفتار در میان انبوه زیادی از زامبیها دنبال میشود و هر قسمت در اصل دوربین دنبال کننده اتفاقات این همکلاسیها و اتفاقات پیرامون آنهاست.
بعد از آغاز همهگیری ویروس در دبیرستان هیو سانگ، فاجعه شخصیت پردازی این سریال هم بیشتر حس میشود. عکس العمل دانش آموزان، معلمان و… نسبت به اتفاقاتِ هولناک و وحشتناک بسیار ناچیز و غیرقابل باور است. هیچ حسی از بازیها و رفتار آنها به مخاطب منتقل نمیشود. از آن بدتر هیچ شخصیتی نیز بدرستی شکل نمیگیرد. تعداد زیادی از شاگردان وجود دارند که هیچ شناختی از آنها نداریم و وقتی هم که در خطر جانی قرار میگیرند برایتان اهمیتی ندارد که چه بلایی قرار است سرشان بیاید! این حس دقیقا در چند قسمت اولیه کاملا محسوس است. اتفاقاتی به ظاهر وحشتناک در پی عکس العملهای دانش آموزان خنثی میشود و در این بین هیچ ترس و استرس قابل توجهی به مخاطب منتقل نمیشود.
اما در قسمتهای جلوتر با اینکه با این شخصیتها بیشتر آشنا میشویم اما آنها سطحی هستند و نمیتوانند شکل و شمایل درستی بگیرند و داستان نیز به شدت کشدار دنبال میشود. سریال تعداد قسمتهای زیادی دارد و مدت زمان هر قسمت نیز بالاست، این موضوع باعث شده هر قسمت اتفاقاتِ به شدت غیر ضروریای پیش بیاید و کمی جلوتر خطر زامبیها و کشت و کشتار آنها نیز تکراری، قابل پیش بینی و عاری از حس و جذابیتِ لازم برای یک سریال دنبالدار شود.
شاید تنها تفاوت زامبیهای این سریال با دیگر عناوین مشابه در چند چیز بخصوص باشد. یکی در سرعت و قدرت سرایت بسیار بالای این بیماری است. دومی نوع ساخت این ویروس است که توسط یک معلم برای نجات پسر مظلومش از دست قلدرهای مدرسه ساخته میشود که این موضوع نیز کلیشهای و بدون منطق شکل میگیرد و نمیتواند شما را تحت تاثیر قرار دهد. جلوتر زامبیهایی با رفتار انسانی به داستان اضافه میشود، آن هم نه هر شخصیتی بلکه شخصیتهای خاص مانند یکی از قلدرهای مدرسه که باز هم شکل و شمایلِ اتفاقات را تصادفی و عجیب جلوه میدهد. یعنی نمیتوان گفت چرا مثلا تمام زامبیها عادی هستند و چرا این یکی دوتا مثلا به یکباره متفاوت از آب درآمدهاند! توضیح کامل و درستی در این مورد به بیننده داده نمیشود و فقط گفته میشود بعضی مواقع ویروس نمیتواند به طور کامل روی مغز اثر بگذارد و فرد در حالتی بین زامبی و انسان قرار میگیرد، که منطق جالبی پشت این توضیح دیده نمیشود.
در این سریال تنها چیزی که منتظر شماست خشونت بیمرز بدون ارائه کوچکترین جزئیات قابل تامل و کاراکترها و داستان درگیر کننده است. حتی این سریال را نمیتوان ورژن کرهای مردگان متحرک نامید چراکه از هر نظر سطح کیفی پایینتری حتی نسبت به اسپینهای سریال مردگان متحرک دارد. داستانها سطحی و شخصیتها مانند ماکت کاملا تک بعدی و بدون پس زمینه هستند و هر اتفاقی هم که برایشان بیفتد اثری رویتان نخواهند گذاشت. دلیل بسیاری از اتفاقات نیز به خاطر ساخته نشدن شخصیتها برایتان یک علامت سوال بزرگ تا انتها باقی میماند.
مشکل بعدی نامیرا بودن برخی شخصیتهاست! برخی از کاراکترهای داستان در چشم بهم زدنی گاز گرفته شده و زامبی میشوند ولی برخی به شکل معجزه آسا و بدون منطق زنده میمانند و از هر خطری جان سالم بدر میبرند که منطق روایی سریال را به شدت زیر سوال برده است. یک سپر نامرئی دور برخی شخصیتهاست که حتی آنها را از تمام زامبیهای وحشی نیز قویتر و سریعتر کرده است! اتفاقات غیر منطقی زیادی نیز در داستان میافتد! مثلا اگر در طول سریال یک خردسال سالم به ناگاه از دل زامبیهای مرگبار ظاهر شد تعجب نکنید یا اگر به یکباره و تصادفی کمکی برای نجات دانش آموزان سر رسید نگویید چطور اینقدر دقیق و سر وقت اینگونه اتفاقات شکل گرفته است!
اما کمی هم در مورد نکات مثبت سریال صحبت کنیم. این سریال از منظر متفاوتی به معقوله زامبیها نگاه کرده است و داستان را از زاویه دید نوجوانان ضعیف به تصویر کشیده است. این میتواند حس کاملا متفاوتی نسبت به دیگر سریالهای مشابه برایتان بوجود بیاورد. مانند ارتباط عاطفی که بین این نوجوانان در حال شکلگیری است و تلاشی که برای زنده ماندن میکنند که ستودنی است. آنها در این راه دوستان و آشنایان زیادی را از دست میدهند اما باید برای زنده ماندن تلاش کنند و به پیش بروند. نکته مثبت دیگر سریال اتفاقات هیجان انگیز و پایان بندی درست هر قسمت از سریال است که هیجان لازم را به شما برای آغاز قسمت بعدی سریال میدهد. در ابتدا نوجوانان امید دارند که توسط بزرگسالان نجات پیدا کنند اما کم کم متوجه میشوند که آنها باید خیلی زودتر از موعد بزرگ شوند و از پس مشکلاتشان خودشان بربیایند و با دنیای واقعی و ترسناک رو به رو شوند و در این راه باید مرگ بسیاری از عزیزانشان را تجربه کنند.
نتیجه گیری…
سریال All of Us Are Dead دارای مشکلات واضح زیادی است اما دلیل نمیشود از این ماجراجویی مرگبار لذت نبرید. بچههای محصلی که در اتفاقات مرگبار گرفتار میشوند و هر گوشه مدرسه محل تحصیلشان به دام افتاده و خود را در محاصره زامبیهای مرگبار مییابند و لحظات هیجان انگیزی رقم میزنند. اما به خاطر اینکه این گیر افتادنها همیشه تا انتهای سریال به طور پیوسته اتفاق میافتد. بعد از مدتی این اتفاقات ترس و اثر خود را از دست میدهد و در انتها با سریالی سراسر تکراری طرف خواهید بود. در این سریال با گروهی از دانش آموزان و مشکلات مختلفی که با آن سر و کار دارند مانند قلدریهای درون مدرسه آشنا میشوید و آنها را در برخی مواقع متحد و در برخی مواقع در نفاق با هم میبینید که یکی از خصلتهای نوجوانی است که به درستی در سریال نشان داده میشود. در کل سریال All of Us Are Dead ارزش دیدن دارد، برخی ایدههای جدید و هیجان کاذبی که پایان هر قسمت به شما میدهد، میتواند شما را مجاب به دیدن ادامه سریال کند اما به شرطی که فقط برای سرگرمی برایش وقت بگذارید و زمان کافی برای دیدن ۱۲ قسمت طولانی، کشدار و در برخی مواقع تکراری آن را داشته باشید!
سریال کرهای All of Us Are Dead
نمره سایت ساعت 7 (ارزش اثر)
(خوب)
همه ما مردهایم!
در کل سریال All of Us Are Dead ارزش دیدن دارد، برخی ایدههای جدید و هیجان کاذبی که پایان هر قسمت به شما میدهد، میتواند شما را مجاب به دیدن ادامه سریال کند اما به شرطی که فقط برای سرگرمی برایش وقت بگذارید و زمان کافی برای دیدن ۱۲ قسمت طولانی، کشدار و در برخی مواقع تکراری آن را داشته باشید!
امیدواریم از مطلب “بررسی سریال کرهای All of Us Are Dead” لذت برده باشید تا بعد…
منکه بشدت برخلاف بقیه دوستان تاثیر گرفتم از فیلم چون یه جورایی تفسیر بدبختی ها و مشکلات گذشته و روز خودم بود! اما انتقادی که دارم اینه که چرا خشونت رو بشکل افراطی اعمال میکنه اونم در جایی که انگار شخصیت ها بی گناه هستند و با این وجود هیچ شانسی برای فرار ندارن و تنها عده کمی از دانش آموزا نجات پیدا میکنن که این آدمو نامید میکنه! به عنوان مثال دوست اونجو که یهوو خون دماغ میشه! بچه ها فکر کنم یادشون رفته بود از کپسول آتش نشانی در جاهای دیگه هم استفاده کنن تا زامبی ها گیج بشن و فقط خانم اونجو یادش بود! البته من بازیگرای فیلمو دوست دارم و براشون احترام قائلم اما من به عنوان یک نویسنده ژانر وحشت ، معتقدم که روایت ترس و هیجان باید همراه با امید و هدف مشخص باشه تا متعادل بشه خصوصا که شخصیت ها نوجوان هستن و بشدت نازنین…مورد دیگه اینکه مثلا اون دختر ته کلاس که باردار بود یا بقیه بچه ها درست شخصیت پردازی نشدن! یه جاهایی که به واقع حمام خون راه میفته! هرچیزی اندازش خوبه حتی هیجان و هیجان با افسردگی فرق داره قطعا! فکر کنید توی اون وضع که همه حتی بزرگتراشون زامبی شدن و هیچ دارویی بجز بمباران شهر نیست برای مخاطب چه امیدی می مونه واقعا! میتونست مثلا ستاد بحران سریعا ویروس رو تشخیص بده تا بچه ها قرنطینه بشن توی مدرسه و ارتش هم کمک برسونه! با وجودیکه نویسنده ژانر وحشت هستم تا الان اینقدر اثر نذاشته بود روم که بخاطر شباهتش به دردهای خودم هنوز بعد روزها تماشاکردن این فیلم حس افسردگی و تنهایی رو حس میکنم! در حدی ذهنم مشغول سوالات مختلف و داستان شد که به پیج یکی از بازیگرا رفتم و کامنت گذاشتم تا سوالات ذهنیم حل بشن!
ممنون از کامنت زیبات
نمیدونم چرا شخصیت نداشت اتگار کلا فیلم
اتفاقاتشم کش دار بود
ممنون از بررسی