بررسی مینی سریال 1883
“۱۸۸۳” یک مینی سریال درام-وسترن آمریکاییست که توسط “تیلور شریدان“ نوشته و ساخته شده است. این سریال پیشدرآمدی بر سریال موفق “Yellowstone” دیگر ساختهی شریدان بوده و داستان آن به این میپردازد که چگونه داتونها صاحب زمینی شدند که تبدیل به مزرعه یلواستون شد. از جمله بازیگران این سریال میتوان به “سم الیوت”، “تیم مکگرو”، “فیث هیل”، “لامونیکا گرت” و “ایزابل می” اشاره نمود. سریال “1883” از ده قسمت تشکیل شده و از تاریخ ۱۹ دسامبر ۲۰۲۱ لغایت ۲۷ فوریه ۲۰۲۲ از شبکهی پارامونت پلاس منتشر گردید. این سریال در ابتدا به عنوان یک مینیسریال یا سریال محدود ارائه شد و حتی تیلور شریدان خالق سریال آن را یک فیلم ده ساعته با پایان توصیف کرده بود. اما در ادامه و به دنبال استقبال بسیار خوب مردم و منتقدین از این سریال پارامونت و شریدان ساخت دنبالهای را برای این سریال در دستور کارشان قرار دادند. دنبالهای که خیلی زود با نام ۱۹۳۲ کلید خورد و بعدها نام آن به ۱۹۲۳ تغییر کرد و شبکه پارامونت قصد دارد این سریال را از ۱۸ دسامبر ۲۰۲۲ برروی آنتن ببرد.
مطلب مرتبط: بهترین مینی سریالهای جدید و مشهور
خلاصه داستان مینی سریال 1883
این سریال به داستان نسل بعد از جنگ داخلی خانواده داتون میپردازد که برای رسیدن به اهداف و رویاهایشان تنسی را ترک میکنند. آنها به فورتورث در تگزاس میآیند تا برای سفرشان به سوی اورگن مهیا شوند. اما به غیر از جیمز داتون (با بازیِ تیم مکگرو) پدر خانواده، بقیه اعضای آن را زنان و یک پسر بچه تشکیل میدهند. چیزی که باعث میشود جیمز تصمیم بگیرد خود و خانوادهاش را با کاروانی از مهاجران آلمانی که توسط یک مارشال سابق شی برنان (با بازیِ سم الیوت) و همکارش توماس (با بازیِ لامونیکا گرت) هدایت میشوند، همراه کند. این مهاجران (یا بهتر است بگوییم پیشگامان) چیز زیادی از خطرهایی که در این راه تهدیدشان میکند نمیدانند و این مسئله از همان ابتدای سفر برای این کاروان مشکلساز میشود. سفری سخت و وحشتناک که خانواده داتون و همراهانشان را با چالشهایی مرگبار روبرو میکند و …
سریال “1883” بشکلی محوری برروی عشق، خانواده، استقلال و رویاهای بلندپروازانه مانور میدهد و در نقطهی اوجش به ما نشان میدهد که هیچ درد و هیچ لذتی همیشگی نیست و عشق میتواند بیشتر از آن چیزی که فکرش را میکنیم، ما را قویتر کند.
بررسی مینی سریال 1883 “غرب وحشی”
سریال “1883” بدونشک یکی از خوشساختترین و بهترین وسترن-درامهای ساخته شده برای تلویزیون در سالهای اخیر میباشد. سریالی که هرطور به آن بنگریم نقاط قوتش به نقاط ضعفش چیرگی دارد. اما بگذارید قبل از پرداختن به سریال کمی بیشتر با “تیلور شریدان” نویسنده و خالق این مجموعه آشنا شویم. تیلور کارش را در این حرفه با ایفای نقشهای کوتاه در سریالهای تلویزیونی آغاز نمود. او پس از بیش از یک دهه فعالیت در آثار تلویزیونی سرانجام با بازی در نقش “دیوید هیل” در سریال مشهور “Sons of Anarchy” توانست خودی نشان دهد. سپس شریدان به سینما رفته و در سال ۲۰۱۱ نخستین فیلمش را با نام “Vile” که در ژانر وحشت قرار داشت، کارگردانی نمود. اما مطمئناً نوشتن فیلمنامه دو فیلم مطرح “Sicario” و “Hell or High Water” در سالهای ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ بیشتر از هرچیز در شناخته شدن او در هالیوود تاثیرگذار بود. او برای فیلم “اگر سنگ از آسمان ببارد” نامزد اسکار بهترین فیلمنامه اورجینال گردید و برای نخستین بار ارادتش را به زادگاهش و آثار نئو وسترن نمایان ساخت. در سال ۲۰۱۷ شریدان فیلم جذاب “Wind River” را در همین ژانر با نویسندگی و کارگردانی خودش برروی پرده سینماها برد که با استقبال خوبی از سوی مردم و منتقدین روبرو گردید. پس از آن شریدان به تلویزیون بازگشت اما اینبار دامنه فعالیتش از بازیگری به تهیهکنندگی، نویسندگی و کارگردانی افزایش یافت. در سال ۲۰۱۸ او سریال درام-نئو وسترن “Yellowstone” را ساخت که مورد تحسین زیادی قرار گرفت و باعث شد که پارامونت و شریدان دنیای این مجموعه را با سریالهایی همچون “1883” و “1923” گسترش دهند. اکنون تیلور شریدان بعنوان یک شورانر، نویسنده و کارگردان در هالیوود بسیار قابل احترام بوده و میلیونها بیننده در سراسر جهان آثار او که با دنیای وسترن غربی پیوند خورده را دنبال میکنند.
سریال “۱۸۸۳” یک ماجراجویی تمام عیار بوده که روند حوادث داستان و به ویژه شخصیتپردازی در آن بسیار درست و بجا پیش میرود. پیوند عاطفی شخصیتهای مختلف سریال و مبارزهی آنها در کنار یکدیگر برای بقا از آن دست داستانهاییست که براحتی مخاطبِ علاقهمند به درام را مجذوب خودش میکند. هرچند در کنار این درامِ قدرتمند که با دیالوگهای زیبا و صحنههای تراژیکِ پرشمار شکل میگیرد. در برخی قسمتها شاهد اتفاقاتی مهیج و غافلگیرکننده نیز هستیم که باعث میشود سریال از یکنواختی خارج شود. در این سریال تاثیرگذاری غیرقابل انکار زنان در برههای از تاریخ آمریکا را مشاهده میکنیم که قدرت و استقلال برایشان بکلی بیگانه بود. هرچند برای نمایش این موضوع کمی بزرگنمایی صورت گرفته، اما این مسئله تنها تا جایی که نیاز بوده ادامه پیدا میکند.
سریال “1883” بشکلی محوری برروی عشق، خانواده، استقلال و رویاهای بلندپروازانه مانور میدهد و در نقطهی اوجش به ما نشان میدهد که هیچ درد و هیچ لذتی همیشگی نیست و عشق میتواند بیشتر از آن چیزی که فکرش را میکنیم، ما را قویتر کند. اتفاقاتی که السا در قسمت پنجم و ششم سریال تجربه میکند و یا به گفتهی خودش وقتیکه انگشتان گندیدهی مرگ برای نخستین بار او را لمس مینماید، بخوبی این مفاهیم را برایمان به تصویر میکشد. اگر بخواهیم صحنهها و قسمتهای معنیدار این سریال را برایتان مثال بزنیم باید به تکتک اپیزودهای سریال به شکل جداگانه بپردازیم. از حمله راهزنان گرفته تا رودخانه و مارها و بلایای طبیعی همگی از خطرات راه بدون بازگشتیست که پیشگامان در پیش گرفتهاند و سریال در نمایش اینها سنگ تمام میگذارد. پس بگذارید تفسیر داستان این سریال را با این جمله که باید خودتان آن را تماشا کنید به اتمام برسانیم. البته باید به این موضوع اشاره نمود که ریتم سریال در برخی قسمتها زیادی کُند بوده و راوی داستان نیز بعضاً زیادهگویی میکند، اما همانطور که گفته شد ویژگیهای مثبت سریال بر آنها غلبه کرده است.
بازیگران سریال “۱۸۸۳” در تصاحب صحنه و کاراکترشان فوقالعاده عمل کردهاند. از اجرای زیبا و دلنشینِ “ایزابل می” گرفته تا عملکرد مثالزدنی “تیم مکگرو” در نقش جیمز داتون و یا نقشآفرینی چشمنواز “فیث هیل” همگی راهی جز تحسین از هنرنمایی عالیشان برایمان باقی نمیگذارند.
در سریال “1883” یک تیم بازیگری بینقص را شاهد هستیم که تقریباً تمامی آنها در نقشهایشان خوش درخشیدهاند. همانطور که میدانیم در سریالهای درام، قدرتِ بازیگریِ هنرپیشگان سریال بیش از هرچیزِ دیگری مورد توجه قرار میگیرد. اینجا دیگر با اثری کُمدی، اکشن یا ترسناک روبرو نیستیم که ظاهر بازیگران بتواند مخاطب را گول بزند. پس از این جهت بازیگران آثار درام کار بسیار دشوارتری را پیش روی دارند. اما انصافاً باید گفت که بازیگران سریال “۱۸۸۳” در تصاحب صحنه و کاراکترشان فوقالعاده عمل کردهاند. از اجرای زیبا و دلنشینِ “ایزابل می” گرفته تا عملکرد مثالزدنی “تیم مکگرو” در نقش جیمز داتون و یا نقشآفرینی چشمنواز “فیث هیل” همگی راهی جز تحسین از هنرنمایی عالیشان برایمان باقی نمیگذارند. اما آنچه به هنگام تماشای این سریال به شدت غافلگیرتان خواهد کرد، هنرنمایی خارقالعاده و کمنظیر “سم الیوت” در نقش “شی برنان” میباشد. سم الیوت بازیگر ۷۸ آمریکایی با آن صدا و استایل منحصر بفردش یکی بهترین و دوستداشتنیترین کابویهای تلویزیون تا به الان را به تصویر میکشد. کابویی خردمند و دنیا دیده که یاد فیلمهای وسترن کلاسیک را برایتان زنده میکند و در عین حال روحی تازه و باطراوتتر به آنها میبخشد. اما نمیتوان از نقاط قوت این سریال سخن گفت و حرفی از موسیقی زیبا و شنیدنیِ “برایان تایلر” و “برتون ویویان” نزد. طنین موسیقی روحنواز این سریال در برخی صحنههای تراژیک و مهم سریال تاثیری به مراتب بیشتر و بهتر از دیالوگها و اجرای بازیگران برروی مخاطبین دارد. همچنین پایانبندی دراماتیک این سریال جذاب و تماشایی به ما نشان میدهد که داستانی عمیق و پرمحتوا میتواند پایانی بیادماندنی و خاص را برای تماشاگر رقم بزند.
در زیر بخشی از دیالوگهای قدرتمند سریال را باهم مرور میکنیم:
“السا: آزادی… برای اکثر افراد یه ایدهست
یه فکر انتزاعی که به کنترل مربوطه
اون آزادی نیست، اون استقلاله
آزادی یعنی بیمهابا تاختن در زمینهای وحشی
بدون اینکه فکر کنی لحظهای جز لحظهای که درشی هم وجود داره”
“توماس: جایی که من توش بزرگ شدم
کابوس معنایی نداشت
بلکه وقتی میخوابیدیم،
در واقع داشتیم از کابوسها فرار میکردیم”
“السا: هیچوقت توی همچین دنیایی زندگی نمیکنم
جایی که ضعیف ترجیح میده بجای اینکه خودش قویشه
گناه قوی رو به گردن بکشه
نه! من توی این دنیا میمونم
این دنیا اهمیت نمیده که ضعیفها چی میخوان
این دنیا ضعیفهارو میخوره”
“السا: یه لحظهای هست که رویاها و خاطرههات باهم ادغام میشن و یه دنیای بینقص به وجود میارن
اون بهشته! و هر بهشت منحصر بفرده
اون دنیای توئه
زمین پر از چیزاییست که برات عزیزن
و آسمون هرچیزی که بتونی تصور کنی”
سخن آخر
امتیاز مینی سریال 1883
در پایان میتوان گفت “1883” سریالیست که هر قسمتش یک درس زندگی و انسانیت بوده و عمیقاً شما را به فکر فرو میبرد. این سریال باعث میشود که سلولهای خاکستری مغزتان بیشتر برروی مسائل ضروری و اصلی هستی تمرکز کنند و مشکلات پیش و پا افتادهای که هر روز درگیرشان هستید، برایتان خندهدار جلوه کند. این دقیقاً همان چیزیست که از یک درام پرنقض و قدرتمند انتظار میرود. فیلمنامهی عالی، اجراهای فوقالعاده، موسیقی ناب و قابهای تماشاییِ به تصویر کشیده شده در این سریال، آن را به یکی از بهترین درامهای تلویزیون در سالهای اخیر تبدیل کرده است. بطورکلی سریال “۱۸۸۳” یک سریال ارزشمند و قابل تحسین بوده که علاقهمندان به آثار درام از تماشای آن لذت خواهند برد، اما نمیتوان تماشای آن را به افرادی که به دنبال یک وسترن پر زد و خورد و مهیج هستند، پیشنهاد نمود…
من تو یک هفته 2 بار کامل و با دقت دیدمش … بی نظیر… چقدر باهاش اشک ریختم….بینظیر بود..
این سریال واقعا فوق العاده بود . چه از نظر محتوا و چه از نظر بازی بازیگران و مخصوصا موسیقی زیباش . من که لذت بردم