بررسی مینی سریال Black Bird / پرنده سیاه
“پرنده سیاه” (Black Bird) یک مینیسریال جنایی-درام آمریکایی ساختهی “دنیس لهان” میباشد. او این سریال را براساس رمان زندگینامهای “رابطه دوستانه با شیطان: یک قهرمان گمراهشده، یک قاتل سریالی، و یک معامله خطرناک برای رستگاری” اثر “جیمز کین” و “هیلل لوین” به تصویر کشیده است. “تارون اجرتون”، “پل والتر هاوزر”، “سپیده معافی”، “گرگ کینر” و “ری لیوتا” بازیگران اصلی این مینیسریال شش قسمتی محسوب میشوند. “Black Bird” با استقبال خوبی از سوی منتقدین روبرو گردید و اکثر آنها اجرای بازیگران و داستان اصلی جیمی کین را تحسین نمودند. دو قسمت ابتدایی این مینیسریال در تاریخ ۸ جولای ۲۰۲۲ و مابقی آن بصورت هفتگی از شبکه اپل تیوی پلاس منتشر گردید.
مطلب مرتبط: بهترین مینی سریالهای جدید و مشهور
خلاصه داستان سریال Black Bird
جیمز “جیمی” کین یک ستاره جوان و آیندهدار فوتبال آمریکایی بود که چندین بورسیه تحصیلی فوتبال به او پیشنهاد شد، اما در عوض در شیکاگو ماند تا به تجارت پرسودش نزدیک شود. او از طریق خرید و فروش مواد مخدر تجارت پر رونقی را به راه انداخته بود که طی یک عملیات گسترده به نام “عملیات برفروبی” دستگیر شد. او در دادگاه و در جریان محاکمهاش یک مصالحه قضایی را پذیرفت که تصور میکرد تنها پنج سال باشد و بتواند پس از چهار سال حبس با آزادی مشروط از زندان بیرون بیاید. اما در همین حین علاوه بر اتهام خرید و فروش مواد مخدر، به دلیل نگهداری از تعدادی سلاح گرم غیرقانونی به ده سال زندان بدون هیچگونه آزادی مشروط محکوم گردید. اما با توجه به شخصیت جذاب و کاریزماتیکش و همینطور استعدادش در برقراری ارتباط با دیگران، مقامات فدرال به او فرصتی برای تخفیف کامل مجازاتش بدون هیچ قید و شرطی را دادند. این مینیسریال داستان این معامله خطرناک و اتفاقاتی که پس از آن میافتد را برایمان به نمایش میگذارد.
بررسی مینی سریال Black Bird
مینیسریال “Black Bird” دقیقاً همان چیزیست که از یک سریال جنایی با داستانی برگرفته از واقعیت انتظار داریم. داستانی پرتنش و شوکهکننده با شخصیتهای اندک و تمرکز بالا برروی آنها که از همان بدو آغاز شما را مجذوب خودش میکند. “دنیس لهان” خالق و توسعهدهنده این مینیسریال نویسندهی مشهور آمریکایی بوده که اقتباسهای ارزشمند سینمایی از رمانهایش (Mystic River, Shutter Island, Gone Baby Gone و…) او را به چهرهای شناخته شده در سینمای هالیوود تبدیل نموده است. لهان با سریال مشهور شبکه HBO یعنی The Wire نویسندگی در آثار تلویزیونی را آغاز نمود و طی سالها در آثار گوناگونی به نویسندگی پرداخت.
اگرچه مینیسریال “پرنده سیاه” نخستین تجربه او در ساخت یک سریال جدا از نویسندگی و تهیهکنندگی آن میباشد. اما با مشاهده لیست آثار او درمییابیم که او ژانر جنایی را بسیار خوب و موشکافانه میشناسد. لذا همین درک بالای او از ژانری که به سراغش رفته این اولین تجربهاش در ساخت سریال را به سطح کیفی بالایی سوق داده است. او از کتاب زندگینامهای جیمز کین یک اقتباس داستانی تکاندهنده و تراژیک را بیرون کشیده است. این اثر به عنوان اولین تجربه برای دنیس لهان نمره قبولی را در پی خواهد داشت، اما نمیتوان از پایان نامتوازن و یکطرفه آن انتقاد نکرد. در داستان این سریال دو شخصیت اصلی و کلیدی وجود دارد، جیمی کین و لری هال که اتفاقاً جذابترین لحظات سریال نیز در گفتگوهای تنهایی این دو کاراکتر شکل میگیرد. این موضوع ناخودآگاه آنها را به دو قطب مثبت و منفی (قهرمان و شرور) در داستان تبدیل میکند (حال کار نداریم که خود جیمی کین نیز همچین قهرمان جان فدایی نبوده است) و تا قسمت ما قبل پایانی نیز این مسئله تاحدودی در فضای سریال احساس میشود. اما در قسمت پایانی به یکباره کاراکتر لری هال یا همان قاتل سریالی شرور بشکلی گیجکننده در حاشیه قرار میگیرد. گویی که سازندگان سریال از این مسئله که ممکن است مخاطبین به این شخصیت علاقه نشان داده و یا با او همدردی کنند، واهمه داشتهاند. مسئلهای که باعث میشود شفافیت پایان واقعی داستان برایتان کمی کدر شده و شناختتان از شخصیتهای داستان را زیر سوال ببرید.
هرچند داستان و ایدههای افشاگرانهاش به اندازه کافی محکم و دقیق هستند که شما با این پایانبندی یکطرفه از کلیت سریال دلزده نشوید. نباید فراموش کنیم که این سریال با اقتباس از کتاب بیوگرافی جیمز کین نوشته و ساخته شده و قرار است داستان را از زاویه نگاه او دنبال کنیم، حتی اگر شخصیسازی شده باشد. پس بطورکلی میتوان گفت که مینیسریال “Black Bird” شروع بسیار خوبی دارد و داستانش را به شیوهای روایت میکند که مخاطب را وادار به دنبال کردن میکند. این مینیسریال جذاب با شخصیتها و فضای مسحورکننده داستانش شما را به چالش میکشد و یک تجربه منحصر بفرد را برایتان رقم میزند.
نقشآفرینی مبهوتکننده “پل والتر هاوزر” در نقش لری هال را میتوان یکی از بهترین اجراهای تلویزیونی در دهه سوم قرن بیست و یکم در نظر گرفت.
همانطور که گفته شد اجراهای فوقالعاده بازیگران اصلی این مینیسریال از جمله مواردی بود که اکثر منتقدین به تمجید از آن پرداختند. نقشآفرینی مبهوتکننده “پل والتر هاوزر” در نقش لری هال را میتوان یکی از بهترین اجراهای تلویزیونی در دهه سوم قرن بیست و یکم در نظر گرفت. قدرت او برروی صحنه بقدریست که از بدو ورودش در سریال داستان به یکباره تاریک و هولناک میشود. درخشش هاوزر در این نقش باعث میشود که شما در برابر هوش و ذکاوت یک قاتل سریالی تسلیم شوید و حتی در لحظاتی دراماتیک با او همدردی کنید. هرچند به شخصه معتقدم که هنرنمایی قدرتمندانه “تارون اجرتون” در این مینیسریال زیر سایه اجرای هاوزر قرار گرفت. زیرا وقتی شما نقش یک جنایتکار روانی را ایفا میکنید، اکتهای زیادی شما نه تنها مضر نبوده بلکه بر زیباییهای کارتان میافزاید. اما در نقش یک قاچاقچی مواد مخدر که بعنوان جاسوس از زندانی به زندان دیگر منتقل میشود کمی دست و بالتان بسته میباشد. اما اجرتون تسلیم این نابرابری نشده و در بزنگاههای موجود با اجرای زیرپوستی و تاثیرگذارش صحنه را با هاوزر شریک شده است. (این مسئله بطور مشخص در صحنههایی که لری از جنایتهایش برای جیمی صحبت میکند، بخوبی قابل رویت میباشد. لحظاتی که مطمئناً میتواند باعث فروپاشی احساسی هر انسانی شود و این را میتوانید در نگاه حیرتزده و لبخندهای تلخی که اجرتون بسیار طبیعی به نمایش گذاشته ببینید)
علاوه بر اینها “ری لیوتای فقید” نیز یکی از آخرین اجراهایش را در این مینیسریال تجربه نمود که با حضورش بعنوان یک پدر دلسوز و شکستخورده بار عاطفی داستان را افزایش داد. “گرگ کینر” نیز بعنوان یک مامور پلیس وظیفهشناس و درستکار اجرای خوبی از خود بجا گذاشته است. “سپیده معافی” بازیگر اصالتاً ایرانی نیز جزو بازیگران اصلی این مینیسریال بوده که در نقش یک مامور افبیآی ظاهر شده و اگر ماهیت شخصیتش یک مامور خشک و بدون ظرافت بوده، او نیز در ایفای نقشش موفق عمل کرده است.
دیدگاه کلی
امتیاز مینی سریال پرنده سیاه
در آخر میتوان گفت که مینیسریال “Black Bird” از آن دست آثاریست که براحتی میتوانید برای تماشا به دیگران توصیهاش کنید. یک سریال کوتاه که در چیزی حدود شش ساعت داستانش را برایتان تعریف میکند و تمامی المانهای ضروری ژانرش را دربر میگیرد. این سریال تنها یک داستان جنایی درباره یک قاتل سریالی نمیباشد، بلکه قصد دارد مسئولیت اجتماعی و انسانی افراد در مواجه با این اشخاص و این قبیل فجایع را به ما گوشزد کند. پس از این لحاظ مینیسریال “پرنده سیاه” را میتوان در کنار مهیج و سرگرمکننده بودن یک اثر تاثیرگذار و قابل احترام دانست.