نقد و بررسی بازی Gotham Knights

نقد و بررسی بازی Gotham Knights

Gotham Knights یک بازی اکشن نقش‌آفرینیِ جهان باز است که در شهر گاتهام اتفاق می‌افتد. این بازی توسط WB Games Montreal ساخته شده و Warner Bros آن را منتشر کرده است. بازی Gotham Knights با موتور گرافیکی Unreal Engine 5 ساخته شده است و برای پلتفرم‌های ویندوز، پلی استیشن ۵ و ایکس باکس سری ایکس در تاریخ ۲۱ اکتبر ۲۰۲۲ منتشر شده است. در ادامه با نقد و بررسی بازی Gotham Knights همراه شما هستیم.

مطلب مرتبط: مورد انتظارترین بازی‌های سال 2022

۵۰ حقیقت جالب در مورد شخصیت بتمن / زمزمه خفاش

معرفی بازی Gotham Knights (پیش نمایش)

راهنمای کامل بازی Gotham Knights در حال آماده سازی است و به زودی در ساعت هفت  قرار خواهد گرفت.

نرخ فریم ریت پایین در کنسول‌ها، باگ‌های متعدد، جهانِ بازِ خلوتش و نقشه‌های کاملاً ساده و قابل پیش‌بینی‌اش، بازی Gotham Knights را از یک تجربه‌ی معمولی فراتر نمی‌برد.

یک بازی معمولی که مزه‌ی خاص خودش را دارد

چنانچه به رمز و راز و درب‌های مخفی و پیدا کردن گنج‌های پنهان در کتاب‌ها و فیلم‌ها و بازی‌ها علاقه دارید، بازی Gotham Knights این حس را در شما به خوبی شکوفا می‌کند. اما نرخ فریم ریت پایین در کنسول‌ها، باگ‌های متعدد، جهانِ بازِ خلوتش و نقشه‌های کاملاً ساده و قابل پیش‌بینی‌اش، بازی Gotham Knights را از یک تجربه‌ی معمولی فراتر نمی‌برد. جای جای بازی پر است از اِلمان‌ها و پازل‌های مخفی و درب‌های مخفی که شما را صرفاً هیجان‌زده می‌کنند. اما Gotham Knights همان ابتدا و در تریلر معرفی‌اش مردم را ناامید کرد، زیرا یک بازی بتمنی بدون بتمن است. بتمن‌ مرده است، عزیزان! با اینکه کاراکتر Dick Greyson کاراکتر مورد علاقه‌ی من در Bat-family است ولی در این بازی نبود بتمن یک خلاء بزرگ محسوب می‌شود. اما داستان Court of Owls و این محفل جغدها در کامیک‌ها بسیار جالب توجه و جذاب بود و این مورد در بازی نیز با آن همه درب و پازل مخفی در محفل جغدها هیجان را به بازیکن تزریق می‌کند. محفل جغدها به اندازه‌ی خود گاتهام قدمت دارد، آنها همه چیز را تحت کنترل دارند حتی امریکا را ولی اینطور وانمود کرده‌اند که اصلاً وجود خارجی ندارند. مانند یک تئوری توطئه، یک خرافه که صرفاً اذهان مردم را به بازی می‌گیرد و خود را مخفی نگه می‌دارد و نامش افسانه می‌شود. حال بیایید درباره‌ی بازی و مشکلات و جنبه‌های مثبتش صحبت کنیم.

بدون تاریکی

مطلقاً در بازی کنترل بتمن را بدست نمی‌گیرید. در عوض از بین Robin، Nightwing، Batgirl و Redhood یکی را انتخاب می‌کنید تا در طول گشت‌های شبانه به مبارزه با خلافکاران شهر بروید. سپس در همین حین انجام ماموریت‌های فرعی و ماموریت‌های اصلی آزاد می‌شوند.

به جای بتمنی که حرکات و تجهیزات مختلف داشت، با افرادی طرف هستید که جنبه‌هایی از ویژگی‌های بتمن را برای خود کرده‌اند، مثلاً Batgirl یا همان باربارا گردون (Oracle) به علوم کامپیوتر واقف است و توانایی ویژه‌ی Beatdown را دارد و چیزی شبیه چنگال دارد که از سلاح‌های اوست. Robin اگر از Staffخود استفاده نکند، تمایل زیادی به مخفی کاری دارد، Redhood یک مبارز قدرتمند است که با سلاح‌های مختلف کار می‌کند. در نهایت Nightwing را داریم که کاراکتری قابل انعطاف است و حکم آچارفرانسه را در بازی دارد و از جهتی دیگر بسیار خوش‌مشرب است.

حال که خبری از بتمن در گاتهام نیست، خبری هم از شنل او برای چرخیدن در شهر نیست. اما با تکمیل ماموریت‌های Knighthood می‌توانید برای هر کاراکتر وسیله‌ای ویژه‌ برای جابه‌حایی سریع در شهر بیابید. مبارزات بازی‌های بتمن به ویژه‌ در سری Arkham به مرور تکمیل شد و در اولین نسخه از آن جهت که دوربین به بتمن نزدیک بود، نوار سلامتی خلافکارها تمام حواس شما را در نبردها پرت می‌کرد. این قضیه در شماره‌های بعدی بهبود یافت و شاهد سیستم‌های مبارزه‌ی بهتری بودیم. در Gotham Knights با اینکه مبارزات بخوبی سری آرخام نیست ولی برخی ویژگی‌های آن بازی‌ها را مورد استفاده قرار داده است، مانند حرکت آهسته با دوربین که همین مورد نیز به اندازه‌ی سری آرخام هیجان‌انگیز نیست. به این مورد هوش مصنوعی ضعیف و تعداد کم دشمنان را در یک صحنه مبارزه اضافه کنید و به همین خاطر مبارزات Gotham Knights بسیار ضعیف کار شده‌اند. در ادامه در طول روند بازی ناگهان یک اتاق دربش قفل می‌شود و مانند بازی‌های hack n’ slash باید تمام دشمنان این اتاق را بکشید تا وارد اتاق بعدی شوید. در Gotham Knights مبارزات نفس‌گیر نیستند، سخت نیستند و بعد از گذر از یک مسیر ماراتن مانند در نهایت به ۳ خلافکار معمولی بر می‌خورید. تعداد این مبارزات در محیط بازی بسیار اندک هستند و یا فاصله‌ی زیادی از هم دارند که این موضوع باعث شده جذابیت بازی به شدت کاهش پیدا کند.

سیستم مخفی کاری در بازی هم مشکلات خاص خودش را دارد و آن طوری که از آرخام بیاد دارید، نیست. در آرخام آن خلافکارانی که مسلسل داشتند کار شما را سخت می‌کردند ولی در Gotham Knights صرفاً بخشی از یک مبارزه هستند. می‌توانید برای دشمنان کمین کنید و یا در تاریکی مخفی شوید ولی در نهایت اِلمانی خاص یا دشمنی بخصوص وجود ندارد که بخواهید برایش کمین کنید زیرا سازندگان از این عنصر بازی سرسری رد شده‌اند و فقط مخفی کاری را بدون دقت به جزئیات را در بازی جا داده‌اند.

برعکس آرخام درخت مهارت کاراکترها بسیار گسترده و ویژگی‌های هر کدام از آنها برای هر کاراکتر منحصربه‌فرد است. با اینکه سلاح‌های Redhood و ویژگی‌های آنها کمی احمقانه هستند ولی این گستردگی مهارت‌ها برای کاراکترها، بازی را از یکنواختی در آورده است. حال کارتان در مبارزات در برابر افراد و خلافکاران گنده‌بک و یا آنها که سوار هلیکوپتر و غیره هستند و همینطور اسنایپرها سخت می‌شود. به همین دلیل آزاد کردن مهارت‌های ویژه‌ی کاراکترها به شما در بازی کمک شایانی می‌کنند تا بتوانید ماموریت را به اتمام برسانید. محیط در بازی پویاست و مانند قبل می‌توانید از عناصر محیط برای مبارزات خود بهره ببرید و از آنجا که کاراکترهای مختلفی را می‌توانید کنترل کنید، شاهد گفتار و حرکت ویژه‌ی مختص هریک از کاراکترها نیز هستید و در Gotham Knights به یک کاراکتر محدود نمی‌شوید.

نقشه‌ی Gotham Knights به بزرگی سری آرخام نیست ولی نقاط مختلفی برای سرگرم کردن شما دارد و اینکه به کجا می‌روید و با چه کسانی روبرو شوید، کاملاً به خودتان بستگی دارد و این موضوع آزادی عمل خوبی به بازیکن داده شده است. در شهر باندهای خلافکار مختلفی وجود دارند و حتی پلیس هم باند خود را دارد. بر روی تابلوهای شهر تصاویر کاراکترهای مختلف را می‌بینید که برای آنها که به کامیک‌ها آشنا هستند، خودنمایی می‌کنند. شهر اما تغییرات ظاهری زیادی دارد و شبیه سری آرخام نیست. به همین خاطر انگار شهری ناشناس است که باید به گوشه‌ گوشه‌اش سرک بکشیم. ساختمان از جزئیات خوبی برخوردارند و چشم‌نواز (تقریباً) هستند. نورپردازی‌ها بسیار عالی کار شده است و چنانچه در خیابان‌هایی قدم بگذارید سنگ‌فرش هستند، انعکاس نور جلوه‌ای خاص به بازی داده، طوری که انگار شهر گاتهام در کامیک‌ها هم همینطور بوده است. این بازی و جهانِ بازش پر است از مینی کوئست‌ها، پیاده‌روی‌های مختلف و شرورهای مختلف که نمی‌توانم آنها را اسپویل کنم‌. در بازی فعالیت‌های زیادی برای انجام دادن دارید که باعث می‌شود حوصله‌اتان سر نرود، کوئست‌های کوچک دارای سرنخ‌هایی برای ماموریت‌های بزرگ هستند و شما را تشویق می‌کنند که آنها را برای پی بردن به جنبه‌های بیشتر داستان انجام دهید. ماموریت‌های اصلی به محفل جغدها و موارد مرتبط به آنها می‌پردازد، که شامل معادن، آزمایشگاه‌ها، کلیساهای جامع و تشکل‌های مخفی آنها می‌شود. در واقع می‌فهمیم که گاتهام بر روی شهری باستانی و قدیمی ساخته شده است. دشمنانی به شدت مرگبار و سریع، تفاوت خیابان‌های شهر با زیرزمین آن قابل توجه است.

در طول بازی بیشتر به نبود بتمن و ویژگی‌های خاصش پی می‌برید و خواهید فهمید حذف یک کاراکتر کامل، پخته و به قول معروف Cool چه خسارتی به بار می‌آورد!

مشکلات متعدد

مشکلات متعددی در زمان اجرای بازی از جمله افت‌فریم در کنسول‌ها، باگ‌های عجیب‌و‌غریب، وجود باگ در یکی از کاراکترها و خیلی‌های دیگر باعث شد، بازی آنطور که باید مطلوب و مورد پسند بازیکنان قرار نگیرد. تنها چیزی که می‌تواند برای شما در این بازی سرگرم‌کننده باشد وجود چهار کاراکتر و درخت‌های مهارت گوناگون، هرچند نچندان درخشان است. البته یادگیری اینکه چگونه‌ جنایات سازمان‌یافته را افشا کنید و جلوی اجرای آنها را بگیرید و برای فهمیدن و پی بردن به آنها باید ‌ماموریت‌های کوچک‌تر را انجام دهید، سرگرم کننده است. اما جوایز درخوری از انجام این‌ ماموریت‌ها و دیگر کارها در بازی دریافت نمی‌کنید و شخصی‌سازی لباس شما از طرفی از کاراکترتان شخصیتی قدرتمند می‌سازد ولی نمی‌توانید خود را محبور به پوشیدن آن لباس کنید.

حالت Co-op در بازی می‌تواند سرگرم‌کننده باشد ولی تنها با یک نفر می‌توانید بازی کنید اما کل نقشه در اختیار شماست و دو نفری می‌توانید هر کاری انجام دهید، البته بهتر است در آینده ابن بخش بازی کمی درگیرکننده‌تر شود و شاهد حالات متفاوت Multiplayer نیز باشیم. از جمله مشکلات Online شدن بازی بالانس نبودن آن است، یعنی اِلمانی که اساس این بخش بازی است درست رعایت نمی‌شود. در حالی که بخش آنلاین به Batgirl گره خورده است. ممکن است در شرایطی Co-op کنید که فرد دیگر در سطحی بالاتر از شما باشد و همین موضوع باعث می‌شود با دشمنانی سطح بالاتر از خودتان درگیر شوید. از طرفی مگر قصد Co-op همکاری و کمک دادن به یکدیگر نیست، من در بسیاری مواقع در حال انجام ماموریت به تنهایی بودم و بازیکن دیگر آنسوی نقشه بود! معنای Co-op زدن این است که با یکدیگر همکاری کنید و مهارت‌های خود را برای اتمام یک ماموریت ترکیب کنید تا لذت بیشتری ببرید ولی در آن چند ساعتی که در بخش آنلاین وقت گذاشتم چنین چیزی را تجربه نکردم.

احتمالاً در بازی بیشتر وقت خود را با Dick Greyson بگذرانید، او در مبارزات تیکه‌ها و متلک‌های جالبی می‌پراند و وقتی به ماموریت اعزام می‌شود، غر می‌زند. شخصیت پردازی او بسیار با کامیک‌ها همخوانی دارد.

احتمالاً در بازی بیشتر وقت خود را با Dick Greyson بگذرانید، او در مبارزات تیکه‌ها و متلک‌های جالبی می‌پراند و وقتی به ماموریت اعزام می‌شود، غر می‌زند. شخصیت پردازی او بسیار با کامیک‌ها همخوانی دارد. از طرفی با توجه به ویژگی‌هایی که دارد و مهارت‌هایش، بیشتر به او تکیه خواهید کرد. در Gotham Knights دیگر خبری از غار بتمن نیست! بجایش در یک سوله‌ی بزرگ (اگر اشتباه نکنم) قرار می‌گذارید و مرکز هدایت آنجاست. در طول بازی بیشتر به نبود بتمن و ویژگی‌های خاصش پی می‌برید و خواهید فهمید حذف یک کاراکتر کامل، پخته و به قول معروف Cool چه خسارتی به بار می‌آورد!

Gotham Knights بازی است که اجباری به خریدش ندارید، اجباری به انجام بازی با همه کاراکترها ندارید (می‌توانید به یک کاراکتر تکیه کنید)، اجباری به آنلاین بازی کردن ندارید (بهتر است بی‌خیال این بخش شوید)، اجباری به مخفی کاری ندارید، اجباری به خواندن ایمیل‌های کاراکترها ندارید (هرچند ایمیل‌های Dick Greyson واقعاً جذاب هستند و جرئیات این ایمیل‌ها برای هر کاراکتر واقعاً عالی است، انگار سازندگان بیشتر وقت خود را معطوف همین ایمیل‌ها کرده‌اند تا کل بازی!)، Boss fightها هم چنگی به دل نمی‌زنند، زیرا این استراتژی که Boss ضربه می‌زند، جاخالی می‌دهم و ضربه می‌زنم، در تمام آنها کاربرد دارد و یکنواخت هستند. البته مبارزه با Clayface و تعقیب و گریزش و داستان او عالی است. خبری از معماهای فوق جذاب Riddler نیست، خبری از Batmobile خارق‌العاده‌ی بتمن و بهترین وسیله‌ی نقلیه تمام دوران نیست. جایش موتوری از ناکجا آباد بلافاصله ظاهر می‌شود که اصلاً جذاب نیست. یا ردای Batgirl که به اندازه‌ی شنل بتمن کارایی ندارد و صرفاً گلاید می‌توانید بکنید و…!

سخن آخر