نقد و بررسی بازی Scarlet Nexus
Scarlet Nexus یک بازی اکشن نقش آفرینی است در ۲۵ ژوئن امسال برای تمامی پلتفرم‌ها به غیر از نینتندو سوئیچ عرضه شده است. این بازی توسط شرکت مطرح Bandai Namco تولید و عرضه شد و همان تیمی که بازی Code Vein را ساخته بودند این بازی را نیز تولید کرده‌اند. در ادامه با ما در سایت ساعت هفت، با نقد و بررسی بازی Scarlet Nexus همراه شوید.
چرا Code Vein 2 را نساختید؟
بازی جدید شرکت Bandi Namco یعنی Scarlet Nexus در نگاه اول برای من تلفیقی از God Eater و Code Vein بود و کاملا جو و اتمسفر هر دو بازی را درونش حس خواهید کرد. حال Scarlet Nexus اما نسبت به این دو بازی که دو هر دو نیز ساخته و پرداخته Bandai Namco هستند سعی دارد تا جهانی نو، سیستم مبارزات جدید و اتمسفری متفاوت را خلق کند. برای آنها که God Eater و Code Vein را تجربه کرده‌اند، این بازی اگر کسالت بار نباشد، ضدحال بزرگی است ولی برای تازه واردها و کسایی که دو بازی قبلی را انجام نداده‌اند، تجربه‌ای منحصر به فرد و جذاب خواهد بود.
Code Vein با خلق سیستم RPG و کلاس‌بندی منحصر به فردش جای خود را میان RPG بازها و دوستداران بازیهای Souls-Like باز کرد و سختی بیش از حدش هم برای ما چالشی بود که پیشتر آن را در Bloodborne و Dark Soulsها پشت سر گذاشته بودیم. God Eater اما تافته‌ای جدابافته بود، سخت بود اما نه مثل Code Vein یک JRPG بود و نه شبیه Final Fantasy و تجربه‌ای به مانند اسمش عجیب بود. حال Scarlet Nexus از نقطه نظر و دیدگاه من ترکیبی از این دو بازی است. شما همچون God Eater به یک آرنا فرستاده می‌شوید ولی این محیط بزرگ و پر پیچ و خم مانند Code Vein است. با این تفاوت که محیط در عین بزرگی کاملا ساده، لُخت و مرده است و هیچ جذابیتی ندارد و چشم‌هایتان را خسته می‌کند و سازندگان انگار این بخش بازی را رها کرده و نیمه کاره گذاشته‌اند. در Code Vein دشمنان در محیط سرگردان بودند ولی در Scarlet Nexus جز معدود اندکی از دشمنان بقیه ناگهانی در روبرویِ شما ظاهر می‌شوند که باز شبیه مکانیزم بازی God Eater است. در تمام لحظاتی که بازی را انجام می‌دادم پیش خود می‌گفتم مگر Code Vein چه اشکالی داشت که شماره دومش را نساختید؟
Psychokinesis
در بازی می‌توانید دو کاراکتر را انتخاب کنید که هر دو از قبل برایتان ساخته و پرداخته شده‌اند. اولی پسری به نام Yuito و دومی دختری به نام Kasane است. تقریبا داستان هر دو یکسان است ولی سرآغاز و دلایل شخصی هر کدام برای جنگیدن و مبارزه با دیگری متفاوت است. تشابه هر دو در قدرت Psychokinesis آنهاست، این قدرت چیست؟ این قدرت مشابه همان توانایی Jesse Faden از بازی Control است و با آن می‌توانید اشیاء پیرامون خود را بلند کرده و به دشمنان بکوبانید. از تیرآهن و تخته سنگ گرفته تا ماشین‌های لوکس و کامیون‌ها و غیره. نوع دیگری از اشیاء در بازی وجود دارند که می‌توانید با نگهداشتن کلید L2 اشیاء بخصوصی را بردارید و پرت کنید که بعد از یکبار برخورد به دشمن خورد شده و چند تکه می‌شود و با انجام حرکتی با آنالوگ‌های راست و چپ آن تکه‌های خرد شده را نیز می‌توانید به دشمنان بزنید.
هر کدام از کاراکترها سلاحی برای اعمال ضربات Melee دارند. مربع یا X، ضربات ضعیف ولی سرعتی و مثلت یا Y، ضربات سنگین را شامل می‌شود. برای این ضربات کمبو‌های زیادی در نظر گرفته نشده است و صرفا XXXY و یا YXX دو تا از کمبو‌هایی است که تا آخر بازی دنبال خواهید کرد. در درخت پیشرفت کاراکترتان می‌توانید با هر بار XP گرفتن به میزانی مشخص Lvl Up شوید و با خرج کردن Brain Pointهایی که بدست آوردید شاخه‌های مربوط به این ضربات Melee را گسترش دهید. برای ضربات سبک، میزان Damageای که می‌دهد را می‌توانید افزایش دهید ولی برای Yها تنوع مهارت‌ها بیشتر است.
اما سیستم مبارزات تحت الشعاع قدرت Pychokinesis شما قرار دارد، تقریبا تمام مهارت‌های لازم برای کنترل قدرتتان را بازی بدون گرفتن Brain Point یا افزایش XP به شما می‌آموزد. ترکیب این قدرت با ضربات Melee چیزی است که بازی می‌خواهد شما در آن مهارت کسب کنید تا بتوانید دربرابر دشمنانی که تعدادشان آنچنان زیاد نیست دوام بیاورید. با بلند کردن اجسام، کاراکترتان آن شئ را به دشمنی که روی آن قفلش کرده‌اید، می‌کوباند. با نگهداشتن همزمان R2 برای بلند کردن اجسام و X یا Y کاراکترتان بعد از کوباندن شئ به دشمن به سمتش هجوم می‌برد و ضربه‌ای مهلک وارد می‌کند. حرفه‌ای شدن در این مهارت برایتان مفید است.
هر چه در بازی پیشرفت می‌کنید، مهارت‌های بیشتری را مجانی یاد می‌گیرید که برای یک بازی Action-RPG امری عجیب نیست. سازندگان بازی میان Hack And Slash بودن و Action-RPG شما را دو به شک می‌گذارند. از طرفی در بازی مکانیزم دشمنان به مانند Devil May Cry است ولی تکیه Gameplay بر استفاده از قدرت Psychokinesis و ترکیب آن با ضربات Melee که تمام فنون‌اش را در همان ابتدا به شما می‌آموزد، ملغمه‌ای عجیب و غریب را می‌سازد. اگر همچون بازیهای Hack And Slash صرفا با مصرف آیتمی بخصوص و یا پیدا کردن شئ‌ای خاص به فنون و مهارت‌های لازم، افزایش خط سلامتی، افزایش خط Psycho Gauge می‌رسیدید گیم‌پلی بازی بیشتر درگیر کننده و جذاب از آب در می‌آمد. البته این موضوع نظر شخصی من است و باید بگویم در بخش Gameplay بازیِ Scarlet Nexus ایرادی پیدا نکردم.
آیتم‌های زیادی در طول بازی می‌یابید ولی شاید باور نکنید اما نمی‌دانم نیمی از آنها به چه دردی می‌خوردند! شاید باید آنها را می‌فروختم. سیستم مبارزات درگیرکننده است زیرا همانطور که گفتم نه متوجه آیتم‌ها شدم که به چه دردی می‌خورند، نه Lvl دشمنان برایم اهمیتی داشت و بدون Upgrade کردن درخت پیشرفت و یادگیری مهارت یا اِلمانی جدید به سراغش می‌رفتم. در بازی نواری برای فهمیدن میزان XP وجود ندارد و باید به منو مراجعه کنید، از طرفی با استفاده از قدرت Overkill می‌توانید میزان XP دریافتی را افزایش دهید و در درخت پیشرفت می‌توانید این میزان را چند برابر کنید.
ایراد بازی نبود بخش Multiplayer است که به نظر می‌رسد سازندگان فکری برای این بخش ندارند که این موضوع باعث می‌شود بازی خیلی زود فراموش شود. در بازی Scarlet Nexus ایراد بزرگ دیگر تنوع بسیار کم دشمنان است و همین دشمنان هم طراحی سوررئال دارند که با تم بازی Scarlet Nexus و محیط‌های مبارزه همخوانی اندکی دارند، در ابتدای بازی و دو فاز اول با گل و گیاه و کوزه‌ها و گلدان‌های متحرک می‌جنگید که در ابتدا جالب هستند ولی در ادامه روی مُختان می‌روند و نبود تنوع در دشمنان ممکن است شما را خسته کند. Bossهای بازی اما تنوع بهتری دارند ولی کشتنشان آنچنان سخت نیست و در کل با یک بازی سخت و Hardcore طرف نیستیم. دیگر ایراد، محیط ساده و ابتدایی است. در نقد Code Vein هم همین ایراد را به سازندگان گرفته بودم اما در Scarlet Nexus این ایراد بسیار به چشم می‌آید و انگار با یک بازی درجه ۲ مانند Onichanbara طرف هستیم که برای شرکتی مثل Bandai Namco عجیب است زیرا Scarlet Nexus یک بازی AAA است و نمی‌توان این مشکل را بودجه یا وقت کم در نظر گرفت.
You’ll Never Walk Alone
در بازی کاراکترهای فرعی نیز شما را همراهی می‌کنند، اما نه برای راه انداختن کُشتار، آنها صرفا هستند تا از قدرت‌های ویژشان برای خود استفاده کنید. به عنوان مثال در ماموریت تونل مترو یکی از همراهانتان قدرت تشخیص دشمنان نامرئی را دارد که با استفاده از قدرتش می‌توانید جای دشمنان را بیابید و آنها را مجازات کنید. به نظرم کاش به جای استفاده از قدرت‌های آنها، این قدرت‌های ویژه در درخت پیشرفت قرار می‌گرفت و با خرج کردن BP آنها را برای همیشه صاحب می‌شدیم. البته این موضوع به سناریو بازی بر می‌گردد و به همین دلیل سازندگان این قدرت‌ها را به کاراکترهای دیگر بخشیده‌اند تا آنها را برایتان خاص کنند و برای داستانشان شخصیت پردازی کنند و هر کاراکتر توجیهی برای وجودش داشته باشد.
داستان بازی چون از دید دو کاراکتر بیان می‌شود، باید سناریو کاراکتر دیگر را نیز در انتها انجام دهید تا بتوانید تمام جنبه‌های داستان را متوجه شوید. داستان بازی بدون اسپویل کردن آن، جذاب و غیر خطی است و همین از جنبه‌های مثبت Scarlet Nexus است. کاراکترهای فرعی هم پرداخت خوبی دارند و در بخش موسوم به Hideout بازی می‌توانید با آنها ارتباطی نزدیک‌تری داشته باشید. با افزایش میزان آشنایی با یک کاراکتر قدرت‌های ویژه او افزایش می‌یابد که باعث می‌شود وقتی از قدرت ویژه آن کاراکتر استفاده می‌کنید، توانایی و یا Damageاش افزایش یابد که بسیار مفید است. از طرفی پیشینه و دیالوگ‌ها و تیپ شخصیتی هر یک از شخصیت‌های داستان با دیگری متفاوت است که برای یک بازی اکشن نقش آفرینی با اینکه زیاده‌روی است و بیشتر وقت مخاطب در مبارزات صرف می‌شود، اما لطمه‌ای به گیم‌پلی نمی‌زند و قابل قبول است. میان‌پردها به صورت تصاویر ثابت و پُرتره‌ای از کاراکتری که در حال صحبت می‌باشد، نشان داده می‌شوند که اگر به این مدل داستان‌گویی در بازی‌ها عادت نداشته باشید به ذوقتان می‌خورد البته سازندگان گزینه Skip را گذاشته‌اند و می‌توانید آنها را نبینید که باعث می‌شود داستان بازی را از دست بدهید. بازی Scarlet Nexus دارای گرافیکی انیمه‌ای است و نسبت به God Eater 3 و Code Vein از گرافیک بهتری برخوردار است. بازی آنقدر سنگین نیست و بخوبی در PCهای رده‌ی میانی قابل اجراست.
حرف آخر
بازی Scarlet Nexus هم در بخش گیم‌پلی و هم داستان بازی قابل قبولی است. بازی آنچنان سخت نیست و اگر مهارت لازم برای مبارزه با دشمنان کسب کنید به راحتی می‌توانید آن را به اتمام برسانید. داستان بازی هم در ۲۲ ساعت (کمی بیشتر یا کمتر) قابل اتمام است و شما را خسته یا ناامید نخواهد کرد. بازی علی رغم ایجاد لذت در ایجاد تنوع بین استفاده از مهارت‌های شخصیت‌های مختلف دچار ایراداتی است و بازی را دچار تکراری بودن می‌کند.
بازی Scarlet Nexus
نکات منفی
محیط خسته کننده، ساده و ابتدایی – تنوع بسیار کم دشمنان – Bossهایی نه چندان سخت – نبود بخش Multiplayer
نکات مثبت
گرافیک خوب – Gameplay جدید و منحصر به فرد – داستانی جذاب
نمره نهایی (خوب)
بازی Scarlet Nexus هم در بخش گیم‌پلی و هم داستان بازی قابل قبولی است. بازی آنچنان سخت نیست و اگر مهارت لازم برای مبارزه با دشمنان کسب کنید به راحتی می‌توانید آن را به اتمام برسانید. داستان بازی هم در ۲۲ ساعت (کمی بیشتر یا کمتر) قابل اتمام است و شما را خسته یا ناامید نخواهد کرد. بازی علی رغم ایجاد لذت در ایجاد تنوع دچار ایراداتی است و بازی بعد از مدتی برایتان تکراری می‌شود.
امیدواریم از مطلب “نقد و بررسی بازی Scarlet Nexus” لذت برده باشید تا بعد…
