پیش نمایش بازی Doom: The Dark Ages – سفر به عصر تاریکی
Doom: The Dark Ages جدیدترین نسخه از فرانچایز افسانه‌ای DOOM و هشتمین عنوان اصلی این مجموعه است که توسط id Software توسعه یافته و Bethesda Softworks آن را منتشر میکند. این بازی به‌عنوان سومین نسخه‌ی مدرن سری پس از Doom (2016) و Doom Eternal (2020) شناخته می‌شود و داستان آن به گذشته بازمی‌گردد تا پیش‌زمینه‌ی DOOM Slayer را روایت کند. در این نسخه، بازیکنان به دورانی قرون وسطایی و تاریک منتقل می‌شوند، جایی که Slayer هنوز به یک اسطوره‌ی بی‌چون‌وچرا تبدیل نشده بود و در نبردی عظیم علیه نیروهای جهنمی، باید سرنوشت خود را بسازد. DOOM: The Dark Ages در ۱۵ مه ۲۰۲۵ برای پلی استیشن ۵، ایکس باکس سری ایکس/اس و رایانه های شخصی منتشر می‌شود و از همان روز اول در Game Pass قابل دسترس خواهد بود.
داستان بازی
Doom: The Dark Ages از گذشته‌ی Slayer پرده برمی‌دارد و بازیکنان را به دورانی تاریک می‌برد که او هنوز به‌عنوان سلاح نهایی شناخته نمی‌شد، بلکه ابزاری در اختیار پادشاهان و خدایان بود. این نسخه قرار است داستانی سینمایی، پرهیجان و عمیق‌تر از همیشه را ارائه دهد.
Doom Slayer در میان جنگی بی‌رحمانه، نه‌تنها برای نابودی جهنم، بلکه برای کشف سرنوشت خود می‌جنگد. برخلاف نسخه‌های قبلی، این بار بازی شامل کات‌سین‌های بیشتر، دیالوگ‌های غنی‌تر و پیش‌زمینه‌ی داستانیِ عمیق‌تر برای Slayer و دشمنان او خواهد بود. دشمنی که فراتر از همه‌چیز است: رهبر شیاطین قصد دارد Slayer را شکست داده و تنها نیرویی باشد که در کهکشان مورد هراس و وحشت قرار می‌گیرد. اما Slayer آماده است تا با تمام قدرت در برابر او بایستد.
گیم‌پلی
یکی از بزرگ‌ترین تغییرات در Doom: The Dark Ages، تغییر سبک مبارزه از اکشن سریع و آکروباتیک به مبارزات تاکتیکی، سنگین و ویرانگر است.
به‌جای تمرکز بر حرکات سریع، این بار مبارزه‌ای دفاعی و وحشیانه‌تر را تجربه خواهید کرد. معرفی Shield Saw که امکان دفاع، ضدحمله، و تخریب دشمنان را با یک دکمه فراهم میکند یکی از تغییرات جدید نسبت به نسخه قبلی می‌باشد. سیستم جدید Glory Kill با حرکت آهسته – این ویژگی به شما اجازه می‌دهد که لحظات مرگبار دشمنان را با دقت و استراتژی بیشتری اجرا کنید.
سلاحهای جدید و خلاقانه:
Shield Saw – سپری مجهز به تیغه‌هایی مانند ارهبرقی که میتواند حمله کند، دفاع کند و حملات را منحرف کند.
Skull Crusher – سلاحی که استخوان دشمنان را می‌شکند و از آنها به‌عنوان مهمات استفاده میکند!
دستکش جنگی، گرز آهنین و زنجیر فولادی – سلاحهای جدید برای مبارزات تن‌به‌تن و خشن‌تر از همیشه.
وسایل نقلیه جنگی برای اولین بار در تاریخ DOOM:
پرواز بر روی یک اژدهای مکانیکی (Mecha Dragon) – Slayer این بار قادر است سوار یک اژدهای مکانیکی مجهز به اسلحه‌های ویرانگر شود و از آسمان بر دشمنان بتازد.
کنترل یک ربات عظیم‌الجثه ۳۰ طبقه‌ای (Atlan Mech) – جنگیدن در میدان نبرد درون یک غول مکانیکی عظیم و مجهز به سلاحهای نابودگر.
دنیای بازی – محیط‌هایی متنوع، تاریک و جهنمی
یکی از بزرگ‌ترین ویژگی‌های Doom: The Dark Ages، تنوع محیطی و مقیاس گسترده‌ی جهانِ بازی است.
بزرگ‌ترین مراحل در تاریخ DOOM: میدان‌های نبردِ وسیع و قلعه‌های متروک، جنگل‌های تاریک و سرزمین‌های جهنمی ناشناخته بخشی از دنیای بازی هستند. ترکیب معماری قرون وسطایی و فناوری بیگانه: قلعه‌های سنگی و ویرانه‌های عظیم در کنار سلاحهای مکانیکی و تجهیزات سایبری، فضای منحصربه‌فردی در بازی ایجاد کرده است. چالش‌های محیطی و معماهای تاکتیکی: علاوه بر کشتار شیاطین، بازیکنان باید معماهای محیطی را حل کنند، مناطق مخفی را کشف کرده و اسرار تاریک DOOM Slayer را بیابند.
سیستم مورد نیاز در PC
📌 حداقل سیستم مورد نیاز (۱۰۸۰p / 60FPS / تنظیمات پایین):
✔ پردازنده: Ryzen 7 3700X یا Intel i7 10700K
✔ رم: ۱۶ گیگابایت
✔ کارت گرافیک: RTX 2060 SUPER یا RX 6600
✔ فضای ذخیره‌سازی: ۱۰۰ گیگابایت (NVMe SSD الزامی)
📌 سیستم پیشنهادی (۱۴۴۰p / 60FPS / تنظیمات بالا):
✔ پردازنده: Ryzen 7 5700X یا Intel i7 12700K
✔ رم: ۳۲ گیگابایت
✔ کارت گرافیک: RTX 3080 یا RX 6800
✔ فضای ذخیره‌سازی: ۱۰۰ گیگابایت (NVMe SSD الزامی)
پیش نمایش بازی Doom: The Dark Ages
وقتی وارد جلسه حضوری بازی «Doom: The Dark Ages» شدم، انتظار خشونت شدید و موسیقی هوی متال با صدای بلند را داشتم، اما چیزی که پیش بینی نمیکردم، نفسگیر بودن تنوع کشتار شیاطین بود. در پایان دموی دوساعته، از یک سپر دندانه دار استفاده کرده بودم که شیاطین را مانند کاغذ میبرید، به عنوان یک «مکا-اسلایر» عظیم در شهری جنگ زده قدم زده بودم و حتی با سوار شدن بر اژدهای وفادارم، آتش را مستقیماً به گلوی یک سایبردیمون دمیدم و آن را منفجر کردم – گویی این اژدها از طرح‌هایی که حاشیه کتابهای ریاضیم در دبیرستان میکشیدم، جان گرفته بود. هر جنبه‌ای از بازی بی‌نظیر به نظر می‌رسید و می‌توانستم با تمام وجود حسش کنم…
بیایید با مهمترین تغییر جدید شروع کنیم: سپر. در حالی که بازی «Doom 2016» بر دویدن و شلیک متمرکز بود و «Doom Eternal 2020» به پرش و شلیک تکامل یافت، اصلِ اصلیِ مبارزه در «Doom: The Dark Ages» ایستادن و جنگیدن است. این به معنای عدم حرکت نیست – من بلافاصله با هر موج جدید از سربازانِ شیطانی، به چرخش و شلیک ادامه دادم – اما سپر جدید اسلیر به من اجازه میداد در جایم بایستم، حملات دشمن را مسدود یا parry کنم و حتی با زمانبندی دقیق، پرتابه‌ها را به سویشان برگردانم.
در مورد حملاتی که میتوان بازتاباند، قانون چراغ راهنمایی حاکم است: قرمز یعنی توقف و سبز یعنی اقدام. یا برای طرفداران «جنگ ستارگان»، قرمز بد و سبز خوب است. نکته این است که باید مدام در حرکت باشید تا از میان امواج قرمز آتش دشمن عبور کنید، اما به محض دیدن نور سبز، باید به سمت خطر بتازید تا همه چیز را از تیرهای آتشین کمانداران شیطانی تا حملات مخرب تانک‌های جهنمی غول پیکر، به عقب برگردانید.
سپر در «The Dark Ages» آزمون جدیدی از زمانبندی و موقعیت‌یابی را به گیم‌پلی پرهیجان اضافه میکند – گیم‌پلی که خود با زرادخانه خیره‌کننده بازی تقویت شده است، از جمله یک مسلسل که جمجمه‌ها را خرد میکند و تکه‌های استخوان را بیرون میریزد و شاید مرگبارترین سلاح متال جهان باشد. اما سپر فقط برای دفاع نیست: میتوانید از آن برای حمله کوبنده استفاده کنید تا فاصله را با دشمن از ببرید، یا لبه دندانهدار آن را مانند ارهبرقی بچرخانید و پرتاب کنید. سپر میتواند میان hordesای از شیاطین ضعیفتر مانند ایمپها پینبال شود، یا به سینه ایمپواکرهای قویتر فرورود و آنها را فلج کند تا بقیه شیاطین را نابود کنید.
سپر همچنین با سلاحهای دیگر ترکیب‌های فوقالعادهای ایجاد میکند. مثلاً با سربازانی که پشت سپرهای فولادی غیرقابل نفوذ پنهان شدهاند، چند گلوله از تفنگ سوپر شاتگان به سپرشان شلیک کنید تا گداخته شود، سپس سپرتان را مانند فریزبی به سمتشان پرتاب کنید تا کل گروه منفجر شود و قطعات زرهی ارزشمند بریزد.
سپر در «The Dark Ages» بهترین تفسیر از عبارت «بهترین حمله، دفاع خوب است» می‌باشد و این بازی را شبیه بهترین بازی غیررسمی کاپیتان آمریکا میکند – با این تفاوت که به جای نازی‌ها، با شیاطین جهنم می‌جنگید. البته شاید هر دو یکی باشند!
به محض عادت کردن به سیستم نبردِ بی‌نظیر سپر-محور بازی، ناگهان خود را در کابین یک «مکا-اسلایر» عظیم یافتم تا با بلندقامت‌ترین هیولاهای جهنم بجنگم. مک‌های آتلان که در بازی‌های قبلی فقط اشاره‌ای به آنها شده بود، اکنون قابل کنترل هستند و تجربه رهبری این غول‌های کلاه خود سبز، حس و حالی بی‌نظیر داشت. با مشت‌هایی به اندازه اتوبوس مدرسه به دشمنان حمله می‌کردم و هر ضربه موفق، تولبار ویژه‌ای را پر میکرد. پر شدن نیمی از تولبار اجازه حمله لرزه‌ای را میداد که زمین را شکافته و باعث می‌شد گدازه از آن بیرون بریزد، و پر شدن کامل آن، حرکت نهایی مرگبار را برای تکه تکه کردن تایتان‌های شیطانی فعال میکرد…
اگر مشت‌های ۵۰ طبقه‌ای را با اسلحه‌های غولپیکر می‌پسندید، نگران نباشید: در میانه مرحله، یک مسلسل عظیم به مک من اضافه شد که پره‌هایش با جاخالی‌های دقیق قدرت می‌گرفت. شلیک این مسلسل، تکه‌های گوشت خونین از تایتانها جدا میکرد و سربازان زیرپایم را غرق در خون میساخت… متأسفانه این بخش عظیم به سرعت پایان یافت و من سوار بر یک اژدهای سایبرنتیک شدم تا با توپ‌های دوگانه و بال‌های لیزری، به نبرد علیه کشتی‌های هوایی جهنم بپردازم. با جالی‌های دقیق، توپخانه دشمن را نابود کرده، به عرشه کشتی پریده، شیاطین را سلاخی کردم و با انفجار هسته مرکزی، کشتی را نابود کردم و سوار بر اژدها فرار کردم.
بخش‌های مک و اژدها اگرچه کوتاه بودند، اما پر از صحنه‌های خیره کننده بودند. با این حال، مشتاق بازگشت به نبردهای زمینی با سپر و سلاح‌ها بودم. در مرحله شنی «The Siege»، آزادی عمل داشتم تا اهداف را به هر ترتیبی انجام دهم. در میان نبرد با مانکیوبوس‌های زره پوش و سایبردیمون‌ها، به جستجوی طلا برای ارتقای سلاح‌ها، کلکسیون سلاحهای جدید مانند «Reaver Chainshot» پرداختم. همینطور نقشه گسترده، گوشه و کنارهای پنهان زیادی برای جمع آوری سلامت و زره داشت.
حسی که از مرحله «The Siege» گرفتم، تراکم بالا در عین گستردگی بود. برخی نبردها شامل مینی باس‌هایی بودند که تا شکست دادن سربازانشان، آسیب ناپذیر می‌ماندند. غارها گاه بدون نبرد، با پازل‌های محیطی مبتنی بر سپر (مثلاً استفاده از آن به عنوان قلاب برای رسیدن به نقاط دور) همراه بودند. البته برخی غافلگیری‌ها خوشایند نبودند، مثلاً یک شاخک غول پیکر در باتلاق که مرا در یک غفلت لحظه‌ای تکه پاره تبدیل کرد!
با پایان جلسه، این تجربه کوتاه اما درخشان به پایان رسید. اگر این نمونه کوچک نشانگر کل بازی باشد، به نظر می‌رسد تنها دلیل نامگذاری این بازی به «The Dark Ages» این است که عنوان «The Ultimate Doom» سی سال پیش استفاده شده! از نبردهای مبتنی بر سپر و مراحل شنی گرفته تا مشت زنی‌های غولپیکر و سوارکاری روی اژدها، تیم id Software همه چیز را برای ساخت بهترین کمپین تاریخ سری Doom به کار گرفته است.
(منبع IGN)
